Κάνω στράκες απόψε!

Έβλεπα σέ κάποιο κανάλι εχθές, τόν Αλογοσκούφη. Εντελώς αμήχανα σέ κάθε περίοδο τών προτάσεων τών δημοσιογράφων, κινούσε τό κεφάλι του, παραχωρητικά, συγκαταβατικά. Έδειχνε ότι καταλαβαίνε τήν ερώτηση τού ερωτώντος δημοσιογράφου, φαινόταν όμως σάν νά ψιλοσυμφωνούσε μέ τά στηλιτεύοντα, συνεπώς ζητούσε έναν κάποιον οίκτο. Εξάλλου ρέ παιδιά, είμαι καί υποψήφιος στήν πρώτη αθηνών! Οι απαντήσεις ίξεις αφίξεις, θά σάς εξαφανίσωμεν, μαυρογιαλούρικα πράγματα. Όμως δέν δημιουργούσε επ'ουδενί, δυσαρέσκεια στόν τηλεθεατή. Τό νά βάζης έναν υπουργό οικονομικών προεκλογικώς, νά απολογήται ή έστω νά κάνη απολογισμό, είναι σάν νά ζητάς από 3χρονο νά προσέχη τον μουσακά πού μόλις έβαλες στόν φούρνο. Όχι μόνο δέν θά φάς μπεσαμελωτό μάμ, τό μεσημέρι, αλλά θά ψάχνεις σάντουιτς στό κυλικείο τού γενικού κρατικού γιά νά ξεγελάσης τήν πείνα σου καθώς ο ιατρός θά εξετάζη τά εγκαύματα τού 3χρονου.

Λύπη καί μόνον προκαλεί τό θέαμα ενός υπουργού οικονομικών προεκλογικώς νά γίνεται σάκος τού μπόξ σέ δημοσιογράφους μιά στάλα αντιπολιτευομένους. Λύπη. Στήν περίπτωσή μας όμως, υπήρξε καί χάβαλος κατά τήν παρακολούθησι τού υπουργού. Διότι ήταν ηλίου φαεινότερο ότι κάτι πήγε στραβά καί η βαφή τής κόμης του δέν ήτο εντελώς πετυχημένη! Όχι εντελώς καροτί βεβαίως, αλλά τό χρώμα θύμιζε σωματικές εκκρίσεις οι οποίες συνήθως είναι στέρεες αλλά σέ περίπτωση ανωμαλίας, υγροποιούνται ολίγον τί.