Ανίδεοι!

Χαχα! Κορόιδα, όλοι εσείς κορόιδα, πού σπεύσατε σέ παραλίες χθές κυριακάτικα, εξεδράματε κάπου μέ περισσότερο δροσερό αέρα καί δέν...

Καί δέν είδατε τό Ρετιρέ, τό συγκεκριμένο επεισόδιο δηλαδή! Πρέπει νά ήταν άν όχι τό πρώτο, από τά πιό πρώτα.

Γιά νά καταλάβετε δηλαδή γιά πόσο συλλεκτικά πρώιμο επρόκειτο, είχε τόν Ιάσωνα νά κάνει κολλητηλίκι στήν ****** (δέν θυμάμαι τό όνομά της) σ'αυτήν τελοσπάντων τήν οποίαν νυμφεύτηκε... Ούτε κάν τό όνομά της δέν ήξερε, τότε ήταν πού συστήθηκαν!

Ο Δαλιανίδης σέ εξωτερικό γύρισμα. Σέ κάποιο δασάκι. Ο Ιάσων επιστρατεύει κάποιο ανηψάκι (;) ώστε συνοδεύων αυτό νά μπορέση νά πάη στήν αλσυλίω παιδική χαρά. Στήν οποίαν παιδική χαρά ευρίσκεται καί η ******** (πώς τήν λέγανε ρέ πούση μου!) η οποία επίσης προσέχει κάποιο τσογλανάκι. Πωπώ συμπτώσεις! Η παιδική χαρά μεταμφιέζεται σέ οσονούπω χαρά τού μπάκουρα καί αναλαμβάνει τά πάντα τό γυρισμένο μανίκι τού υποκαμίσου τού Παύλου Ευαγγελόπουλου. (Ρέ σύ; Πάλι τά χέρια στίς τσέπες έχεις ρέ; Ψάλτης σέ Ευαγγελόπουλο στό έλα νά γυμνωθούμε ντάρλινγκ)

Καί έτσι αρχίζει η προσέγγισις, η κουβέντα (καλέ όχι, δέν είμαι παντρεμένος/η, όχι καλέ! δέν είναι δικό μου τό κωλοπαίδι... Από κάπου τό άρπαξα, νά'χω λόγο καί καλά) τό ψηστήρι, τό σορόπι.

Προτιμήσατε όμως, κορόιδα, τό αλμυρόν τής θαλάσσης από τό γλυκύ τού Ιάσωνος!

Suckers!