Δρυός Πεσούσης πάς ανήρ (καί όχι μόνο) ξυλεύεται.

Συμπληρώνεται σήμερα ένας χρόνος από τήν ημέρα πού πέθανε, σε ηλικία 92 ετών, ο Αρεοπαγίτης Γιάννης Ντεγιάννης, ο οποίος ήταν ο πρόεδρος στήν δίκη τών πρωταιτίων τής Χoύντας. Υπήρξε επίσης βουλευτής τού ΠΑΣΟΚ αλλά καί λογοτέχνης.

Ο Γιάννης Ντεγιάννης γεννήθηκε στους Στρόπωνες του νομού Ευβοίας το 1914 καί σπούδασε στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε ως δικαστικός λειτουργός από τό 1949 έως το 1981, οπότε καί συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη. Στό διάστημα 1967 – 1974, γιά επτά ολόκληρα χρόνια παντελόνιαζε αξιοζήλευτο μισθό από τό καθεστώς τών πραξικοπηματιών καί τό 1975, ξαφνικά θυμήθηκε ότι η επταετία ήταν παράνομη καί προήδευσε του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε καί καταδίκασε εις θάνατον τους απριλιανούς πραξικοπηματίες. Έχουν μείνει αξέχαστες οι στιχομυθίες του μέ τούς αυτιστικούς καί ηλιθίους χουντικούς (οι οποίοι ηλίθιοι χουντικοί βάλαν στόν γύψο γιά επτά χρόνια, πανέξυπνους ελληναράδες) πού ανεδείκνυε τήν ευφυΐα του στήν οποία βεβαίως πάντα συμβάλλει μιά κάποια γκέι φύσις.

Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει τίς ποιητικές συλλογές: Κλεψύδρα (1961), Απόγευμα (1963), Επιστροφή (1978), Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας (1981) ενώ θεωρώντας ότι ο Κάφκα ήταν οδοντόκρεμα μπροστά του, εξεπόνησε τό Η Δίκη (1991).