Ανατροπή καί μπέναλτυ.

Ίσως νά είναι τό μοναδικό θέμα στό οποίο δίκιο έχουν αί γυναίκαι (σίκ).

Αι οποίαι γυναίκαι, απορίαν - κατ'αρχάς - εκφράζουσιν μέ τό τί βρίσκουν οι άντραι (σίκ) σέ έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, στήν παρακολούθηση αυτού. Όσο περνά ο καιρός δέ, διαρρέουν μιάν απέχθεια καί εντελώς πιό μετά, αδιαφορία.

Δέν έχει άδικο ο μοναδικός ομιλών εκπρόσωπος από τά τρία κακά τού κόσμου.

Ένα συνεχές σφίξιμο οκτώ - δώδεκα παικτών στό κέντρο τού γηπέδου, η αποθέωση τής σκοπιμότητος, απάτητο σχεδόν χορτάρι στίς περιοχές, παρθενία τών δικτύων, ατσαλακωσιά τών τερματοφυλάκων. Σχεδόν πάντα δηλαδή παιχνίδι κέντρου. Ανύπαρκτες φάσεις, μηδαμινό θέαμα. Καί όλο τούτο, υποχρεούσαι νά τό υποστής επί 90 λεπτά, χωρίς νά συνυπολογίζωμε δεκαπεντάλεπτον ανάπαυλα, τουλάχιστον πενταλέπτους καθυστερήσεις καί ό,τι άλλο προκύψει.

Οι σχεδόν ζογκλερικές ενέργειες κάποιου ποδοσφαιριστή (74% αθλητικές, 21% ακροβατικές καί 5% καλλιτεχνικές) οι οποίες καθηλώνουν, δέν μού αλλάζουν καθόλου αυτήν τήν άποψη. Είναι σταγόνα στόν ωκεανό αυτές οι φάσεις. Σπάνιες.

Εξαίρεση σέ όλα αυτά αποτελεί η περίπτωση, η μία (έκ τών δύο) ομάδα νά φέρη δικέφαλο αετό στό μέρος τής καρδιάς, σέ φόντο κίτρινης φανέλας. Τότε, εξωραΐζεται κάθε άτεχνος ενέργεια, κάθε άχρωμος, άγευστος, άοσμος προσπάθεια. Η τέρψις προέρχεται μόνον από τήν θέα τού κιτρινόμαυρου. Ίσως αυτό πού διαδραματίζεται στό χόρτο νά φέρνει περισσότερο σέ ξυλίκι, παρά σέ ποδόσφαιρο. Ε, δέν έχει καμία σημασία. Διότι η όποια ευχαρίστηση, τό χί ενδιαφέρον πού μάς δημιουργείται όταν δούμε μιάν ωραία ντρίπλα, κάποιο καλλίγραμο σούτ, είναι μικρότερα από τήν ευαρέσκεια πού μάς προκύπτει καθώς αντικρύζουμε φανέλλες τής ΑΕΚ. Έτσι απλά.

Έτσι λοιπόν, αύριο τό βράδυ δυό – δυόμιση ώρες πρό τού τέλους τής ημέρας, θά προτιμήσω νά δώ κάποια πολιτική συζήτηση στόν 902 γιά τίς ποσοστώσεις τηνέητζερς βοοειδών στήν περιφέρεια δυτικής μακεδονίας ή τηλεπώλησιν καλακονισμένων ξουραφιών γιά τσιάουα στό χάι τσάννελ.

Όσο γιά ευχές, ξόρκια καί μαγγανείες, ευχόμεθα η άμυνα τής Μίλαν νά έχει επίδοση λίγο χειρωτέρα μέ εκείνη τής βραδιάς τού μάτς της μέ τήν Λίλ.