Τετάρτη, Μαΐου 09, 2007

Τόν νού σας!


Διάβαζα μιά δήλωση μέ υπογραφή κάτι τόσο συγκεκριμένο κι απτό, σάν τό «Μέτωπο Λογικής κατά τού Πριαπισμού».

6 κορυφαίοι της Αριστεράς προειδοποιούν για εθνικισμό
Εξι επιφανείς* Ελληνες ζητούν από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και το προεδρείο του Συμβουλίου της Ευρώπης να καταδικάσουν «την αναγέννηση της εθνικιστικής ιδεολογίας» σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και να αντιδράσουν «στην προσπάθεια αλλοίωσης και επαναπροσέγγισης των αποτελεσμάτων του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου».
Σε κείμενό τους κάνουν ειδική αναφορά στην Εσθονία, κατηγορώντας την ηγεσία της ότι με πράξεις της «συμβάλλει στην αναβίωση του φασισμού και του ναζισμού». Οπως είναι γνωστό, πρόσφατα η κυβέρνηση της χώρας αυτή αποφάσισε να απομακρύνει από την πρωτεύουσα Ταλίν το άγαλμα του Σοβιετικού στρατιώτη, με αποτέλεσμα να προκληθούν αντιδράσεις.
Ο Μανώλης Γλέζος, ο Λάκης Σάντας, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Γ.-Α. Μαγκάκης και ο Αλέκος Αλαβάνος, που υπογράφουν ως «πολίτες μιας ενιαίας, δημοκρατικής Ευρώπης», τονίζουν ότι η Ιστορία έχει καταδικάσει το φασισμό και τους χιτλερικούς εγκληματίες και τονίζουν: «Ωστόσο βλέπουμε ότι ακόμη και εκπρόσωποι δημοκρατικά εκλεγμένων αρχών έχουν κοντή μνήμη. Επιχειρούν την εκ νέου γραφή της Ιστορίας. Συμβάλλουν με πράξεις τους στην αναβίωση του φασισμού και του εθνικισμού».
Αναφερόμενοι ειδικά στην Εσθονία, τονίζουν ότι «ο νεοφασισμός παίρνει επικίνδυνες μορφές. Από το 1992, επισημαίνουν, γίνονται στη χώρα αυτή ετήσιες εκδηλώσεις παρέλασης βετεράνων της εσθονικής λεγεώνας των S.S., όχι μονο με την ανοχή, αλλά και την παρουσία των επίσημων αρχών».


Είχα τήν υπομονή (σάν συνεχές γαργαλητό ένα πράμμα, χωρίς ποτέ νά κορυφώνεται) νά τήν διαβάσω μέχρι τό τέλος. Καί μού έμεινε έωλη καί στυφή η γεύση. Γεύση απορίας. Μέ τί προσόντα ο Αλαβάνος βάζει τήν υπογραφή του μαζύ μέ άλλους πολίτες μιας ενιαίας, δημοκρατικής Ευρώπης. Προσφάτως, είχε δηλώσει (μεταξύ άλλων) ο πρόεδρος τού Συν. κάτι γιά «...είδαν ότι η Αριστερά είναι ένα παιδικό όνειρο. Ήταν παιδικό όνειρο και για την Κομμούνα και για την Σοβιετική Επανάσταση και για εμάς και για όλους, το οποίο τροφοδοτεί τον πολιτισμό της ανθρωπότητας»

Θέλω νά πώ ότι τό ατομάκι παιδόθεν, ενεπνέετο από τούς μπολσεβίκους, τό καθεστώς τών οποίων άφησε πίσω σέ αριθμούς κι επιδόσεις ακόμη καί τούς ναζί. Εκτός από αυτήν τήν εγκληματική συμπεριφορά τους, η επαφή, η σχέση μέ αυτό πού διαβάζουμε παραπάνω (ενιαία δημοκρατική Ευρώπη) δέν ήταν κι εντελώς αγαπησιάρικη. Ο Αλαβάνος λοιπόν, ξεροσταλιασμένος θαυμαστής τής ανελευθερίας καί τής δικτατορίας επί τού προλεταριάτου, ντύνεται κέρβερος καί ζητά ούτε λίγο ούτε πολύ, καραντίνα κάποια ιδεολογίας, αντιδημοκρατικής κατ’αυτόν.

Πόσο αχρείοι μπορεί νά είναι κάποιοι πού ζητούν (μέ ύφος κιόλας!) νά ποινικοποιηθή κάποια ιδεολογία! Πόσο επικίνδυνοι! Καί ειδικά όταν η απαγόρευση γίνεται στό όνομα τής δημοκρατίας. Τής ελευθερίας. Τής χωρίς εμπόδια διακίνησης ιδεών. Ποιών ιδεών τήν ελεύθερη διακίνηση θέλετε κύριε Κύρκο; Τών δικών σας μόνο; Έτσι αντιλαμβάνεστε τήν Δημοκρατία; Μάλιστα... Συνεπώς μαστρο Λεωνίδα, εάν εσένα έπιανε τρόμος (κάνοντας αυτοκριτική γιά τό ρόλο τής αριστεράς στό αντάρτικο σέ εκείνη τήν συνέντευξή σου πρός τόν Παπαχελά) σκεπτόμενος τί θά γινόταν εάν νικούσε ο «Δ»ΣΕ καί είχαμε πρωθυπουργό τόν γελοίο (κατά Κύρκο) Μάρκο, τόν ανεκδιήγητο Βλαντά, τότε εμάς μάς πιάνει φρίκη μπροστά στό ενδεχόμενο εσύ καί οι ιδέες σου, κυρίως δέ η συμπεριφορά αυτή, όλα αυτά, νά μάς καθόσασταν στήν πλάτη. Φρίκη διότι τό πιό απάνθρωπο ένστικτο ανασύρεται καί κάνει πολλά σουξέ, όταν επικρατεί καί καθεστωποιεί τό «τά δικά μου, δικά μου καί τά δικά σου, επίσης δικά μου».

Ο ζηλωτής καί καλά, τής δημοκρατίας, τής ανοχής τού άλλου, τού διαφορετικού, διαμαρτύρεται γιά τήν ύπαρξη κάποιων άλλων, διαφορετικών ιδεών. Κι αυτός ο τύπος συμμετέχει καί στό «Μέτωπο λογικής κατά τού Ρατσισμού».

Η ευκοίλια δέν ξεθυμαίνει ποτέ από τά κεφάλια κάποιων...

Ωστόσο, κάθε τέτοια δήλωση, είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη γιά μάς τούς φασίστες... Διότι ρίχνει νερό στόν μύλο τής (σωστής ή λανθασμένης είναι άλλη κουβέντα) άποψης ότι καλά συνέβαινε ό,τι συνέβαινε, καλά πάθαιναν ό,τι πάθαιναν εκείνα τά μαύρα (μπούυυυυ) χρόνια τής δεξιάς...






* Επιφανής έλληνας ο Αλαβάνος; Από πού κι ώς πού; Μήπως καί ήταν η μούσα γιά Καραθεοδωρή - Παπανικολάου; Από τήν αρχή τού άρθρου, φαινόταν η σοβαρότης καί η αλλεργία στήν αλήθεια καί τό λογικό.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα

blog stats