Ές μεθαύριον τά σπουδαία.

Ένας φωτεινός πρωταγωνιστής τής Ζυρίχης στά περί ανεξαρτητοποίησης τής Κύπρου τό 1959, ήταν ο Καραμανλής (πρό 9 ημερών είχαμε τήν επέτειο 9 ετών από τότε πού πέθανε καί ξεβρώμισε ο τόπος).

Ανεξαρτητοποίηση είπαμε; Πάνε ολίγες ημέρες όταν ο κύπριος ευρωβουλευτής Ματσάκης συνελήφθη από βρετανούς αστυνομικούς. Όχι στήν Βρετανία, αλλά στήν Κύπρο. Διότι ναί μέν, οι συμφωνίες της Ζυρίχης και Λονδίνου οδήγησαν στήν ανακήρυξη τής Κύπρου ώς ανεξάρτητου κράτους αλλά αστερίσκος στίς συνθήκες, η εξαίρεση δυο περιοχών, τής Δεκέλειας καί τού Ακρωτηρίου. Οι περιοχές αυτές, εξαιρέθησαν τής ανεξαρτησίας, δεν συμπεριλήφθηκαν στο νέο κράτος. Συνεχίζουν νά αποτελούν βρετανικό έδαφος.

Δέν πρόκειται πάντως, γιά ένα απλό στρατόπεδο, έστω μεγάλο, γιά κάποια στρατιωτική βάση. Οι περιοχές αυτές (φαίνονται καί στόν χάρτη) είναι πολύ μεγάλες, περιλαμβάνουν χωριά, ενώ σέ διοικητική βάση τό τυπικό παραμένει σέ ανεξάρτητη κρατική υπόσταση. Υφίστανται δικαστήρια, αστυνομία καί τελωνείο...




Η δημοκρατία τής Κύπρου λοιπόν, τσίλικο μέλος τής ΕΕ, έχει καί τούς άγγλους νά διαφεντεύεται. Οι συνήθεις απαντήσεις τών κυπρίων πολιτικών πέριξ τού θέματος αυτού, μοιάζει μέ αυτές τών ελλαδιτών συναδέλφων τους, όταν αυτοί, ρωτούνται γιά ελληνοτουρκικά ζητήματα.

«Δέν έφτασε η ώρα γιά νά τεθή θέμα Αγγλικών Βάσεων».

Ε, λογικό. Δέν θά περιμέναμε κάτι διαφορετικό από τούς πολιτικούς.

Η παρουσία λοιπόν, τών δολοφόνων τών αγωνιστών τής ΕΟΚΑ δέν διεκόπη ποτέ. Παραμένουν. Εμείς οι ταπεινοί δέν έχουμε τήν δύναμη νά αλλάξουμε κάτι. Έχουμε δώσει εξετάσεις (πετύχαμε άριστα) στήν σχολή βαρναλισμού. Τό μόνο πού μπορούμε νά κάνουμε είναι νά ευχηθούμε νά γίνη μιά κάποια αρχή μεθαύριο.

Σκωτικές εκλογές. Οι σκώτοι εθνικιστές νά κερδίσουν καί σιγά σιγά νά οδηγηθούν τά πράγματα σέ ανεξαρτητοποίηση τής πατρίδος των. Τό Ηνωμένο Βασίλειο, στό τούδε, νά μήν συστήνεται καί τόσο ηνωμένο. Σειρά νά πάρη κι η Ουαλία. Καί η βόρειος Ιρλανδία - είτε ανεξάρτητος, είτε προσαρτημένη στήν Ιρλανδία.

Ναί ναί... Μιά ειλικρινής ευχή είναι όπως, τό πλέον σφιγηλό, τό πιό μεγάλο κομμάτι τού Ηνωμένου Βασιλείου, νά γίνη κάποτε η Δεκέλεια Κύπρου.