Τή βοηθεία τού Λώρενς Πάσμορ.

Τί βάσανο κι αυτό. Θεραπεία καί καλά... Κολλύριο. Κάθε πρωί – δίς, μεσημβρία – άπαξ, εσπέρας – δίς, τό βασανιστήριο μέ τήν σταγόνα, χωρίς υπερβολή.

Τό χειρώτερό μου, εκεί πού ανασκελιάζομαι, ανοίγω μάτι κι από πάνω μιά μέδουσα νά στάζη γιατρειά μέ ασήκωτο τίμημα πολλά δάκρυα, μπάς καί γειάνω.

Είμαι δέ, στήν φάση νά ζητήσω αλλαγή κατηγορίας, νά ζητήσω (καί πάρω) υπόθετα.