Πέρασαν όμως...

Θά έχουτε παρακολουθήσει καί υμείς (ναί ρέ! Κι εσύ!) συζητήσεις (λίαν πιθανό νά έχουτε συμμετάσχει κιόλας) στίς οποίες μιά τεράααααααστια ένσταση προκύπτει, επιβλητικός λιμενοβραχίονας σέ ωκεάνιους κυκλώνες a.k.a. φασιστικές αυθαιρεσίες:

- Μά τί λέτε ωρέ νεαρντετάλια, πού οραματίζεστε κόκκινες μηλιές καί εκστρατείες καί μέτωπα καί μάχες καί μπούμ_φκα_μπούμ! Πού θέλετε τά παιδιά μας βορά στά κανόνια, τροφή στά πυροβολικά, θερμίδες στήν καύση μιλιταριστικών μηχανισμών!

Μιά ευδαιμονιστική θεώρηση τών πραγμάτων. Καλοπροαίρετως μπορούμε νά τήν κατατάξουμε καί σέ κάποιον ουμανισμό. Τό υπέρ πατρίδος θνήσκειν, τρελλό σλογκανάκι τής αρχαιότητος δέν τούς λέει κάτι. Ε, εντάξει, δέν είναι κακό· είναι, πρέπει νά είναι σεβαστή καί η άποψη πού απεχθάνεται ηρωισμούς, θανατικά, θυσίες. Κι ορέγεται, αντ’ αυτών, μιά ωραία σοκολατίνα ήτις έπεται βαρβάτης κρεατοφαγίας τά οποία με τήν σειρά της επιστεγάζει μιά καλολαδωμένη βυζομαλακία! Ακόμη καί κάποιος τελειωμένος μιλιταριστής θά καλόβλεπε κάτι τέτοιο, ε; Δέν είναι περίεργο. Όχι τό νά ξερογλείφεσαι μιά βυζομαλακία αλλά νά μήν θέλης νά σκοτωθής λόγω τών Υμίων ή τής Κύπρου π.χ.

Δέν είναι περίεργο λοιπόν. Κάτι άλλο είναι περίεργο.

Περίεργη είναι η στάση πού τηρεί η συνομοταξία τών υπερασπιστών τής αποχής από κάθε δραστηριότητα η οποία βάζει σέ κίνδυνο σωματικές καί βιολογικές ακεραιότητες.

Όπως είπαμε αρνείται εντόνως νά γίνουν βορά σέ κανόνια τά παιδιά μας όταν προκύπτουν κουβέντες γιά πολέμους, γιά τούρκους μπλά μπλά μπλά. Έχουν κι ένα καμάρι γιά τήν συνέπειά των, γιά τόν ουμανισμό των. Σίγουρα, αυτή η στάση γιά καλώς νοούμενο ευδαιμονισμό, θά πιάνει ισχυρή θέση στου καθενός τίς προσωπικές αξίες.

Τί γίνεται όμως όταν τήν θέση της υπεράσπισης της Κύπρου καί τής σημαίας, παίρνει τό ύψους του εισοδήματος;

Στις 27 Φεβρουαρίου του 1910 ο αγρότης Χρήστος Σάλτας άπό τό Ανώγι Καρδίτσας σκοτώθηκε σέ συγκρούσεις, σέ συλλαλητήριο στήν θεσσαλική πόλη. Οι αγρότες ζητούσαν απαλλοτρίωση τών τσιφλικιών. Ο αγώνας κλιμακώθηκε καί τό αποτέλεσμα ήταν ο έν λόγω αγρότης νά φονευθή πάνω σέ αναταραχή. Μιά πρωτοπορία στίς αγροτικές προσπάθειες, στό αγροτικό κίνημα γιά καλλιτέρευση τών συνθηκών ζωής.

Ο Χρήστος Σάλτας έπεσε άπό κάποιον οπλοφόρο.

Ο Χρήστος Σάλτας έγινε βορά όχι κανονιού αλλά κάποιου ατομικού όπλου.

Φαντάζομαι ότι οι σφόδρα αντιτιθέμενοι στήν ιδέα τού τά παιδιά μας νά γίνωνται βορά κανονιών σέ τυχόν μάχες κάπου στό Αιγαίο θά αντιτίθενται καί στήν ιδέα νά αγωνίζωνται, τά παιδουλάκια μας, κόντρα στήν ιδέα νά γίνωνται βορά στά γκλόμπς καί τά g3 τών δυνάμεων καταστολής.

Ε, ναί. Δέν γίνεται στό μέν νά εξαπολύης λίβελο, στό δέ εγκώμιον! Γαμήσου πιά!

Ή έστω, παραδέξου ότι έτσι ειρηνιστής, γιουβέτσι Ράμπο!