Άμ γκόννα μέηκ χίμ έν όφφερ χί κάντ ρηφιούζ.

Δευτέρα σήμερα αλλά δέν μέ χαλάει καθόλου. Τά σ/κ εδώ καί αρκετές εβδομάδες δέν είναι σωσίβιο σ(έ αυτές )τίς απύθμενες τρικυμιακές ζοχάδες. Τήν καρακαταβρίσκω μέ τό νά κομβιώνω τό πλήκτρον τού stand by είς τήν τιβί, νά μού τσεκάρω τήν μάπα γιά μαυράκια (καί νά τά αφαιρώ μή προσέχων τά μακριά μου νύχια) καί νά επαναλαμβάνω εκνευριστικά αδιαλείπτως συνεχώς ατάκες από παραστάσεις έκ τού πάλαι ποτε «Θεάτρου τής Δευτέρας».