Απλώς, αριθμητική...

Μπορεί ο ΛεΠέν νά μάς κάνη κάτι πιό τζιβιτζιλιάρικο (καί θά είναι γουστόζικο κάργα νά επαναληφθή τό σκηνικό τής άνοιξης τού 2002 όταν οι ελαφροδεξιοί τού Σιράκ καί πάσης φύσεως αριστεροί θώπευαν ο εις τού άλλου τήν βάλανο, ώστε νά παραμερισθή ο τού εθν. μετώπου) αλλά δέν μπορώ νά συνεχίσω νά κρύβω τό γούστα μου, αναγνώσας τίς θέσεις, τίς δηλώσεις τού Σαρκοζί:

Υπέρ της πλήρους διακοπής των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία τάχθηκε ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών και υποψήφιος για το χρίσμα της Κεντροδεξιάς στις προεδρικές εκλογές, Νικολά Σαρκοζί. Σε τηλεοπτική συνέντευξή του, στήριξε την άποψή του, όχι μόνο στο γεγονός ότι η Τουρκία δεν εφαρμόζει το Πρωτόκολλο αλλά και στη γεωπολιτική της θέση: «Δεν δέχεται τ' αεροπλάνα της Κύπρου στ' αεροδρόμιά της ή τα κυπριακά πλοία στα λιμάνια της. Η Κύπρος είναι ένα από τα 25 μέλη της Ε.Ε. Πώς μπορούμε να συζητάμε την πιθανή ένταξη μιας χώρας που αποφασίζει ότι η Ευρώπη δεν είναι 25 χώρες αλλά 24; Προσθέτω ότι η Τουρκία, ευρισκόμενη στη Μικρά Ασία, δεν είναι στην Ευρώπη. Ας δημιουργήσουμε μια κοινή οικονομική αγορά με την Τουρκία, διότι -συγγνώμη που το υπενθυμίζω- η Ευρώπη έχει δημιουργηθεί γιά τά ευρωπαϊκά κράτη».

Η ατάκα τού αιώνος:

«Πώς μπορούμε νά συζητάμε τήν πιθανή ένταξη μιάς χώρας πού αποφασίζει ότι η Ευρώπη δέν είναι 25 χώρες αλλά 24;»

Συναγωνίζεται σέ ευστοχία μιάν αντίστοιχη - σέ υπεράσπιση τών θέσεών μας - τού Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν σέ ένα παραλήρημα σωβινισμού, έχεσε τό «Η Κύπρος κείται μακράν»