Άπνευστί.

Μιά φορά κι έναν καιρό, μιά απρόσεκτη γραμματέας τής μαντάμ Ειμαρμένης, είχε φάει τά λυσσακά της νά πείση ολόκληρο τό σύμπαν ότι η αφηρημάδα της δέν έχει συναγωνιστή πουθενά· ούτε κάν στό άλφα τού Κενταύρου, μέρος ένθα εδράζονται όλοι οι ντιριντάχτα οργανισμοί. Στήν πιό επιμελή της ημέρα θά έβλεπες τήν εισερχόμενη αλληλογραφία νά χαζεύη τά άζαξ τής καθαρίστριας, ξέμπαρκες κόλλες Α3 νά στολίζωσιν τίς μονάδες τών υπολογιστών καί ψίχουλα νά χύνωνται στούς αρμούς κάποιων πληκτρολογίων.

Πακέτο. Μέγα πακέτο, λίαν τσιμπούκι.

Έτσι λοιπόν, η Λάχεσις δέν φρόντισε νά μέ στείλη 5-6 δεκαετίες πρίν από τά σήμερα αλλά φρόντισε νά γεννηθώ 2-2,5 δεκαετίες πρό τής αλλαγής τής χιλιετίας. Κι όχι μόνο αυτό... Μ’άφησε (η κάργια) έξω άπό τήν λαμπρή στιγμή καθ’ήν, πεφωτισμένοι άνθρωποι απηλλαγμένοι από κάθε είδους αυθεντία, συνέταξαν/συνέγραψαν βιβλίον Ιστορίας όπερ σύν τώ χρόνω θά μαστορέψη ελληνάκια*1 καλλιεργημένα. Ελληνάκια καθαρισμένα από κηλίδες πατριωτισμού, απαγορεύοντα κάθε σκοτεινό κέντρο νά τά εξανδραποδίση.

Δέον νά νοιώθωμεν τυχεροί συνεπώς διότι καινοί Κοντιγιάκ φύονται έν τή ημετέρα πατρίδι*2 καί ούτω, δημιουργούνται προϋποθέσεις καλλιεργείας πολιτών μέ ηυξημένη κριτική σκέψη άνευ ουδεμιάς πιθανότητος λάθους.

Αναπόφευκτα αρχίζω νά νοιώθω μιά απέραντη απέχθεια γιά τόν έαυτό μου, γιά τίς έως τώρα επιλογές μου, γιά τίς κατευθύνσεις μου, αίτινες δημιουργήθησαν όχι ακριβώς σέ σαθρά αλλά σέ κήβδιλα θεμέλια, σέ ψεύτικα δεδομένα, σέ δοξασίες ταγμένες στό θέριεμα τού σωβινισμού, επειδή δέν πρόλαβα νά νεμηθώ κι εγώ τής ορθότητος τήν οποίαν διδάσκει τό έν λόγω βιβλίο.

Κάτσο!

Λέω νά αρχίσω νά συλλέγω υπογραφές ώστε νά γραφή η Ιστορία τής έκτης δημοτικού στό αραβικό αλφάβητο. Έτσι θά τό δούμε πιό σφαιρικά τό θέμα. Στήν μέ ελληνικό αλφάβητο έκδοση, θά επιδιώξω ατονισμένο κείμενο... Άχ! Άσε πού θά συντρέξη χαϊλίκι καί γιά πολλούς βλόγερς. Πόσοι καί πόσοι, καθώς θά σπεύδουν γιά πιπογραφή, θά ικανοποιηθούν! (Ειδικά όταν κάποια θέλω μας παραμένουν ανομολόγητα καίτοι εντόνως θά θέλαμε στήν κατακλείδα τών απόψεών των νά σπρώχναμε κι ένα τέτοιο…)

Λοιπόν. Βιβλίο Ιστορίας. Δέν θυμάμαι πόθεν έμαθα γι’ αυτό. Εκτός άπό τό νά ακούω διάφορα φλού, δέν είχα έλθει σέ επαφή μέ αυτό. Τό λίνκ πού προσφέρεται από τό Αντίβαρο βοηθά. Θεωρώ ότι οι τού Αντίβαρου αιτιάσεις έχουν βάση. Είδα επίσης πόστ τού j95. Δέν είναι επειδή τόν εκτιμω*3, πιστεύω όμως ότι η διάρθρωση του πόστ του, δείχνει ότι οι παρατηρήσεις του είναι ορθές. Βεβαίως έάν υπήρχε κάποια δυνατότης διαλόγου μέ τόν συντάκτη τού Αντίβαρου ίσως νά εξελισσόταν τό μπλά μπλά αλλά η υπόθεση αυτή δέν αλλάζει τήν θέση μου. Είδα – από τήν προηγουμένη ημέρα τού πόστ τού j – τό πόστ τού Μάρκου Μέ Τά Καλά Μούσια, μέ τήν προσέγγιση τού οποίου επίσης συμφωνώ. Δέν «παντρεύω» αντικρουόμενα πόστ. Θεωρώ ότι έν γένει, συμφωνώ μέ τόν Μάρκο, ενώ ο j. αποκαλύπτει κάποια, στά οποία μόνο ένας φαντατικός θά εθελοτυφλούσε.

Πέρα άπό αυτά όμως, υπάρχουν κι άλλα στο Αντίβαρο τά οποία είναι ενδεικτικά μιάς πραγματικότητος. Η Ντόρα, αλλά καί η Γιαννάκου θαρρώ, τελοσπάντων κάποιος φωστήρας τής ΝουΔού, είχε αναφερθεί σέ μιάν άπό τήν αρχή «επιδιόρθωση» τών σχολικών βιβλίων, ώστε νά μήν προκαλούν τούς γείτονες. Προσφάτως, κι ο ούτε τόν εαυτόν του ψηφίσας*4 πρώην πρόεδρος της δημοκρατίας, Στεφανόπουλος, είχε πει μιά %$#%&^% γιά τό παρωνύμιο τού Βασιλείου τού Β΄. Είναι μιά πραγματικότης λοιπόν. Ο ευνουχισμός τής Ιστορίας μας, (χάριν κάποιων σκοπιμοτήτων πού προέκυψαν στά χρόνια μας, σέ αυτές τίς δύο, τρείς, άντε τέσσερις δεκαετίες, γαμάμε ιστορικές ανασκοπήσεις χιλιετιών) η λάιτ εκδοχή/αναφορά κάποιων προσπαθειών (πάντως, προσπαθώ νά φανταστώ έναν συγγραφέα σχολικού βιβλίου νά αναφέρη τηλεγραφικά, χωρίς διάθεση πώρωσης, αντίστοιχα μέ αυτήν τού Αθ. Διάκου τίς περιπτώσεις Παναγούλη, Λαμπράκη, Μπελογιάννη*5 καί τίς αντιδράσεις όοοοοοοολων αυτών πού τώρα λένε : «ΧΑΛΑΡΑ ΡΕ ΦΑΣΙΣΤΑΚΙΑ») είναι κάτι πού έχει αποφασισθή. Άνωθεν.

Δέν μπορώ όμως νά μήν αναφέρω μερικά κραυγαλέα παραδείγματα (γιά τά οποία ίσως νά υπάρχη αντίλογος) άπό τό Αντίβαρο, τά οποία δεικνύουν/αποδεικνύουν ότι υφίσταται αυτή η σούγκαρ φρή θεώρηση τής ιστορίας, ο εξοστρακισμός κάθε ψήγματος δημιουργίας αυτού πού επιτάσσει τό Σύνταγμα. Τί επιτάσσει τό Σύνταγμα; Έ… Κάτι θά λέη κι αυτό, άς μήν κυττάμε μόνο τό άρθρο 16…


* Η ιστορία του αυτοκινήτου, του ποδοσφαίρου, της τηλεόρασης, του θεάτρου και του ελληνικού κινηματογράφου κατά τον 20ο αι. κατέχουν έκταση διπλάσια από την περιγραφή των Βαλκανικών Πολέμων, του Έπους του 1940 και των Α΄ και Β΄ Παγκοσμίων Πολέμων μαζί!

Πάλι καλά πού δέν προσέθεσε καί κάτι περί προβλήματος σταθμεύσεως στό τέλος τού 20ου αιώνος…


Η αναφορά στο έπος του 1940 (σελ. 109) περιορίζεται στην εξής φράση: «Η Ελλάδα μπαίνει στον πόλεμο στις 28 Οκτωβρίου 1940, όταν απαντά αρνητικά στο τελεσίγραφο του Μουσολίνι. Οι Έλληνες, το 1940-41, απομακρύνουν τα ιταλικά στρατεύματα από τα ελληνοαλβανικά σύνορα σημειώνοντας σημαντικές νίκες».

Αυτό τό εδάφιο είναι όλα τά λεφτά.

Άς φτιάξω μιάν παρένθεση: Οι κομμουνιστές πάντοτε τό είχαν δίπορτο. Διέθεταν τούς σκληρούς τού Μαϊάμι (ΚΚΕ εξωτερικού - ψυχασθενή ατομάκια δηλαδή τά οποία κάλυπταν ανωμαλίες τού εσωτερικού τους κόσμου, μέ τό νά μήν ορρωδούν ενώπιον καμίας ανθρωπιστικής αξίας) διέθεταν καί κάποια πιο θεία_Λένα καί Κάντυ_Κάντυ στελέχη (ΚΚΕ εσ. - τά οποία λέγαν ότι κάθε χώρα έχει δικαίωμα νά τήν δή κομμουνιστικά χωρίς νά κουβάλαη τής Σοβιετίας τόν νταλγκά). Άπό κοντά κάποια γραφικά ατομάκια (τεταρτοδιεθνιστές, λάτρεις τού Τόμας Μόρ) τά οποία αφού πρώτα ψέγαν τόν καπιταλισμό ή τήν θρησκεία ώς κάτι παράλογο καί ουτοπικό, ξεφώνιζαν χαρούμενα στήν σκέψη τής αταξικής κοινωνίας. Τά τελευταία χρόνια, επειδή (τί κρίμα γι’αυτούς!) δέν υπάρχει μόνο Πραβδα ή μόνο (Λ)ΕΡΑ*6 ο κόσμος έχει μάθει ότι τά ευαγγελιζόμενά τους έχουν περιορισθή στήν Κούβα, στήν Κίνα (άς πούμε), στό Βιετνάμ (άς ξαναπούμε), στήν Βόρειο Κορέα. Συνεπώς έχουν λουφάξει. Καί σιγά σιγά βλέπουμε κάποια θέματα τού παρελθόντος, απηλλαγμενα τής μαλακίας πού επικράτησε μετά τό 74 όταν η Δεξιά δαιμονοποιήθηκε. Καί γιά νά ξεφύγουμε άπό τήν πολυλογία, αναφέρω ότι τό όνομα τού Μεταξά τώρα τελευταία πιστώνεται κάποιας τιμής γιά τό 40. Μέχρι πριν άπό λίγα χρόνια κρεμόταν δαμόκλειος σπάθη στήν μάπα κάθε τύπου πού θά έλεγε κάτι περί σχέσης Μεταξά καί ΟΧΙ. Η συγγραφεύς όμως, αστέρι ύπουλης προπαγάνδας, φανερώνει τήν πίστη της όχι ώς συνασπίστρια σέ κάποιον ευρωκομμουνισμό ευκολοχώνευτο, αλλά στόν πιο σκοτεινά αρρωστημένο κομμουνισμό: Γράφει: «Η Ελλάδα απαντά αρνητικά στον Μουσολίνι» Όχι η Ελλάδα στήν Ιταλία. Όχι ο Μεταξάς στόν Μουσολίνι. Όχι ο Μεταξάς στήν Ιταλία. Αλλά η Ελλάδα (απαντήσασα στήν τηλεφωνική κλήση τού Γκράμσι, αυτή ήταν πού είπε τό αλόρ σέ λά γκέρ).

Νά τήν χαίρεστε αυτήν τήν ελεύθερη σκέψη τής συγγραφέως!

Προσωπικά, μου αρκεί μόνο αυτό τό τσιτάτο της ώστε νά τήν θεωρήσω καραστρατευμένη στόν ανθελληναραδισμό.

Άς συνεχίσουμε όμως λίγο ακόμη:


Οι Έλληνες «διεκδικούν» εδάφη της Οθ. Αυτοκρατορίας, και τελικά απλώς «καταλαμβάνουν εδάφη της Μακεδονίας και της Ηπείρου», και λίγο αργότερα επίσης «καταλαμβάνουν τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου» («κατάληψη» αντί «απελευθέρωση»). Οι «διεκδικήσεις» των Ελλήνων και Βουλγάρων έναντι της Μακεδονίας εμφανίζονται ως ισότιμες, απαλείφοντας την ελληνικότητα της περιοχής ( σελ. 94).

Τί νά σκέφτεται άραγε η πεφωτισμένη συγγραφεύς; Ο Αττίλας στήν Κύπρο του 1974 κατέλαβε ή απελευθέρωσε ;


Το χρώμα της Οθωμανικής κατοχής στους χάρτες είναι ουδέτερο (σαν να μην πρόκειται για κατοχή) αντίθετα με το έντονο των Λατινοκρατουμένων περιοχών ( σελ. 16).

Φανταστείτε τήν μανταμίτσα αυτήν, τήν φωτισμένη συγγραφέα νά βλέπη δελτίο καιρού μέ τήν Μαρία Σινιόρη δεικνύουσα έναν χάρτη μέ κίτρινο καναρινί τήν Ελλάδα, φούξια τήν Τουρκία καί κίτρινο κροκί τήν Ίμβρο καί Τένεδο. Ουαί τώ ελληνοκεντρικώ χαρακτήρα τών δελτίων τής ΕΜΥ!

Επίσης:


Ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ όχι μόνο εξαγνίζεται για τα εγκλήματά του, αλλά εξιδανικεύεται ο ιστορικός του ρόλος μέχρι του σημείου να παρουσιάζεται στο βιβλίο ως «ο ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα(!!) των Τούρκων και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας» (σελ. 100).

Έάν κάποιος Κινέζος υπέρμαχος τής λατινοποίησης τών ιδεογραμμάτων ερωτηθή γιά τόν Κεμαλ, προφανώς θά απαντήση εγκωμιαστικώς, χρησιμοποιών αυτόν ώς παράδειγμα νεωτερισμού π.χ καί διαθέσεως ριζοσπαστισμού. Ο Κεμάλ σαφώς καί ήταν ατατούρκ. Άς δηλωθεί στά βιβλία μας, δέν είναι κακό. Αλλά γιατί αποσιωπάται ότι η μέθοδός του έγινε πρότυπο γιά τόν Χίτλερ, μέθοδοι γενοκτονιών; Γιατί αυτός ο εξωραϊσμός; Δέν μάς περισσεύει λίγη αιδώς γιά προγόνους μας πού πετσοκοφτήκαν άπό τίς ορδές του;

Τά σεπτεμβριανά επίσης δέν αναφέρονται. Δέν χρειάζεται τίποτε περισσότερο σέ αυτό.

Μιά ειλικρινής απορία μου πού γεννάται είναι (επειδή διάβασα πολλά θετικά σχόλια γιά τό βιβλίο αυτό) πόσο απορριπτέο, απαράδεκτο, δυσβάσταχτο είναι γιά παιδιά 11 ετών νά μάθουν γιά τόν εμπνευστή τού ΟΧΙ π.χ.. Γιατί θεωρείται ώς αποτρόπαιο κακό τό νά διαβάσουν καί νά μάθουν τά παιδιά ότι ο Κεμάλ ήταν αιτία μαζικών διωγμών Ελλήνων; Θά γαμηθούν οι τρυφερές ψυχές τους; Έάν ναί, φαντάζομαι ότι ομοίως, η πεφωτισμένη συγγραφεύς θά φέρεται καί στούς διωγμούς τών Εβραίων… Δηλαδή κάνει τά παιδιά κομπλεξικά έάν μάθουν γιά τήν απελευθέρωση τής Μακεδονίας; Θά τούς πλάση ζώα; Θά γίνουν ντουγάνια, ψηφοφόροι, οπαδοί;

Πάντως...

Τό ζητούμενο δέν είναι ποιός λέει αλήθεια καί ποιός όχι. Η ουσία δέν βρίσκεται στό ποιά δηλαδή, εκπαιδευτικός/πανεπιστημιακός*7 σκυλεύει νεκρούς τών οποίων η θυσία εάν δέν συνέβαινε, σήμερα θά δίδασκε ισλαμικό δίκαιο παραπονούμενη – σέ κάποιο διάλειμμα τρώγοντας κρουασανάκι - γιά τήν επιμονή τής συζύγου της στό οθωμανικό.

Τό ζητούμενο είναι ότι οι κλαψιάρηδες (ενίοτε καί κλαψομούνηδες) αριστεροί βλέπουν (ευχαρίστως βεβαίως) μιάν άρρωστη έκφανση εμμονής ανθελληναραδισμού νά παγιώνηται, νά καθεστωποιήται. Στά σχολεία κατ’αρχάς, μέρος λίαν σημαντικό.

Όλες αυτές οι, όχι μαλακίες μωρέ, αλλά οι καταστάσεις θά έλεγα, τά γεγονότα, περιστατικά , ό,τι συνέβη τέλος πάντων, επί δεκαετίες κι έκανε έναν Θεοδωράκη νά συνθέση άπειρα άσματα αναφερόμενα στήν απ’έξω φάση κάποιων, τόν Βάρναλη νά γράφη γιά τούς Μοιραίους, τόν Γαβρά νά σενιάρη τό Ζ, πλέον αλλάζουν. Αντιστροφίζουν.

Στήν διαμαρτυρία ευρίσκονται οι υπέρμαχοι τής παραδόσεως καί τής φιλοπατρίας (οπισθοδρομικοί καί σωβινιστές κατά τήν ορολογία τών ανθελληναράδων) καί επί τής καθεστηκυίας τάξεως οι γνωρίζοντες τά πάντα (ώς έκ τούτου καί τήν Αλήθεια) οι αριστερόστροφοι, οι αρνητές αξιών.

*1 Μακροπρόθεσμος στόχος τής προσπάθειας αυτής είναι όπως εκλείψη καί ο όρος «ελληνάκια». Τό «Βαλκάνιοι» είναι πιό ευγενικό, αποτρέπει τούς πατριωτισμούς.

*2 Φτού! Πάλι πατριδομαλακίες; Πώς φαίνεται ότι έχω γαλουχηθή μέ τά παλαιά αναγνωστικά ε;

*3 Μπορεί νά διαφωνώ μαζύ του σέ πολλά ζητήματα αλλά πλήν τής πλήρους κατηρτίσεώς του σέ πάμπολλα θέματα, είναι έντιμος, χωρίς υποψία συμπλέγματος/συμπλεγμάτων τά οποία κάνουν θραύση σέ κάποιους άλλους αριστερούς τού βλόγινγ…

*4 Ώς πολιτευτής μέ τήν Δη.Ανα.

*5 Κακώς μπαίνει στό ίδιο σακί ένας πραγματικός αντιστασιακός, ένας αρχιδάτος ιδεολόγος όπως ο Παναγούλης μέ τόν ελεεινό μπελογιάννη.

*6 Κατά τόν Δ. Φύσσα στό «πλατεία Λένιν πρώην Συντάγματος».

*7 Σέ κάποιο βλόγ αναφέρθηκε ότι η φωτισμένη συγγραφέα ανήκει στόν ΣΥΝ. Δικαίωμα της. Προσπαθώ όμως, νά φανταστώ τί αντιδράσεις θά ξεσηκωνοντο έάν κάποιος πανεπιστημιακός όχι κατ’αναγκην ανήκων στον ΛΑΟΣ, αλλά γενικως ψιλοσυντηρητικος ρε παιδί μου, συνέγραφε ένα σχολικό εγχειρίδιο. Θά ήθελα νά δω τίς αντιδράσεις άπό τους καί καλά προοδευτικούς...


Σέ κάθε ευκαιρία παρατηρείται σούσουρο γιά τήν αναθεώρηση της πολιτικής, του τρόπου, των μεθόδων διαπαιδαγωγήσεως. Αγέλαστοι μηδενιστές αριστεροστόφως προσπαθούν νά μας πείσουν ότι γιά όλα φταίει η ελληνοκεντρική γαλουχία μας… Μιά σχετική παπαρια είναι καί η στηλίτευση της χριστιανορθοδοξης κατήχησης. Κάποια στιγμή, θά ασχοληθούμε καί μέ αυτό τό θέμα.

Επιμετρίδι.

Καί ενώ έχω δει τό ποστάκι τού J., έχω δει τό ποστάκι τού Μάρκου, καί κάθομαι καί σημειώνω δικές μου μαλακίες, σκάει μύτη αυτό τό παρτσακλό καί μού γραπώνει τήν ιδέα. Ένοιωσα λίγο περίεργα βλέποντας νά υπάρχη η ίδια αρχή στά πόστ (τό δικό της δημοσιευθέν, τό δικό μου ουκέτι). Μέ έπιασε μιά αγωνία, μιά κρίση επιβεβαίωσης καί απαρχές φούντωσης συμπλέγματος. Τής έστειλα μήνυμα μέ πέηστ τήν αρχή τού δικού γιά νά πεισθή ότι κι εγώ είχα κινηθή εκεί, χωρίς προθέσεις αντιγραφής. Μέ πίστευσε καί μού είπε ότι περιμένει τίς φασιστικές πίπες μου. Δέν μπορώ νά μήν τής αφιερώσω τό παρόν ποστάκι, εξάλλου είμαι θίγουρος ότι θά καρακαταξετρελαθεί μέ τό περιεχόμενό του!