...τού τό σπάσανε καί τό κέφι του άπόψε τό χαλάσανε!

Κατεβαίνοντας τήν λεωφόρο Αθηνών ψιλοκαθεμέρα, δέν συναντώ καί άδειους δρόμους. Υπάρχουν φορές πού τζαμάρει πολύ καί η ουρά καταλήγει στό ανώτατο σημείον τής γεφύρας στό ύψος τού τρίτου κοιμητηρίου· αυτού σκαλώνω. Εκεί, η σύφιλη τής κίνησης είναι έντονη, ναί, αλλά ρεφάρω κάπως μέ τήν θέα πρός τήν Ακρόπολη. Ε, καλά δέν λέω ότι είμαι τόσο κοντά ώστε μπορώ καί διακρίνω λεπτομέρειες τής ζωοφόρου, στά ελγινείως απαλλοτροιωθέντα σημεία – απέχω κάπου 7-8 χιλιόμετρα – αλλά ’ντάξ’ βλέπω ρέ μάστορα... Βλέπω καί μ’αρέσει. Εσχάτως, πάλι σέ στιγμή κυκλοφοριακού, εντόνου τράφφικ ελληνιστί, σήκωσα βλέμμα νά δώ τά στόν βράχον. Κι αντί κιόνων καί περιστυλίων, μιά μπλέ πινακίδα τής ΤΙΜ αραχτή, έκοβε κάθε (άς πούμε) πανακειώδη θέα.

Στό ίδιο ακριβώς σημείο, αλλά μέ ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, παρατηρώ εδώ καί 3-4 βδομάδες ένα πανώ τού (νύν) δημάρχου Νικαίας. Σέ προεκλογικές περιόδους, τό νά μήν δής σκαμμένους δρόμους, πληγιασμένες πλατείες καί ψευτοκαλλωπισμένα κτήρια είναι πιό σπάνιο κι από τήν ύπαρξη χρησιμοποιημένων σερβιετών σέ μαιευτήρια.

Ε, αυτόν τόν κανόνα, ο δήμαρχος Νικαίας, ο μοναδικός δήμαρχος σέ όλο τό λεκανοπέδιο υποστηριχθείς από τό ΚΚΕ, τόν έχει γραμμένο. Μού έκανε εντύπωση η μέχρι πρόσφατα ανυπαρξία τής παραμικράς ρυτίδος σέ οδούς. Τώρα τελευταία, κάτι φάνηκε νά κινήται εργολαβικώς, επειδή μάλλον κατεστάθη παράδοση νά χαλάνε κάνα πεζοδρομιάκι προεκλογικώς, όχι επειδή έχει ανάγκη νά εντυπωσιάσει. Ο πολυκερματισμός τών αντιδεξιών δυνάμεων (Μόσχου, Τράπαλης, Λογοθέτης, Τζαφέρης) είναι βέβαιο ότι θά τού δώση καί δεύτερη τετραετία.

Τελοσπάντων, στό σημείο πού έλεγα, διαβάζω τό πανώ:

«Η ΚΟΚΚΙΝΙΑ ΕΧΕΙ ΔΗΜΑΡΧΟ»

Έάν χρησιμοποιήσουμε τό οιοδήποτε ψαχτηράκι, δέν θά βρούμε κανέναν δήμο Κοκκινιάς, ακόμη κι έάν φθάσωμε στήν γή τού πυρός. Η μόνη περιοχή εδώ στά πέριξ πού φέρει τέτοιο όνομα είναι η παλιά Κοκκινιά η οποία όμως είναι συνοικία καί ευρίσκεται στόν δήμο Πειραιώς (στήν μεθόριο βεβαίως μέ τήν Νίκαια, αλλά εντός τού Πειραιώς). Η Νέα Κοκκινιά έγινε (κάποτες) Νίκαια. Ε, ο δήμαρχος τής πρώην Κοκκινιάς, τέως Νέας Κοκκινιάς, νύν Νικαίας, τήν αποκαλεί Κοκκινιά. Ίσως σαγηνευθείς άπό τό τραγούδι τού Διονυσίου «Τό μπουζούκι του Νικόλα», ίσως…

Δέν είναι καθόλου ακατανόητος αυτός ο βαυκαλισμός τών μπολσεβίκων όταν αναφέρουν τήν Νίκαια ως «Κοκκινιά». (Μερικά μέτρα πιό πέρα, στά όρια τού δήμου, σέ μιά νησίδα*1, έχει, εδώ καί καιρό, φτιάξει ο ανεκδιήγητος δήμαρχος, ένα κάτι μαρμάρινο πού μάς γνωστοποιεί ότι μπήκαμε στήν Νίκαια. Γράφει «δήμος Νικαίας», από κάτω έχει τό : «Κοκκινιά 1923» τό έτος απόσχισης τής περιοχής αυτής από τόν Πειραιά, καί μιά αναπαράσταση του εκπληκτικού*2 γλυπτού τού Ζογγολοπούλου, έμβλημα τού δήμου). Καθόλου περίεργο αυτό τό κόλλημά των. Σέ μιά εποχή όπου ο κομμουνισμός έχει περιορισθή σέ Κούβες, Βορκορέες καί Βιετνάμ, μήν βιασθήτε νά καταδικάσητε τήν μοναξιά τού τερματοφύλακα πρίν άπό τό μπενάλτυ (συκ) σέ μάτς σικέ. Κάποια παραμύθια πρέπει νά έχουν δράκο-αυτός εξάλλου ο λόγος υπάρξεώς των.

Όμως ουδείς είναι υποχρεωμένος νά ανέχηται τήν αγραμματοσύνη, τήν στίς ιδέες καρμιριά, τόν αστοιχείωτο μπολσεβίκο κύριο Μπενετάτο*3.

Η Κοκκινιά ονομάστηκε έτσι, επειδή οι πρόσφυγες, όταν ήλθαν, εντυπωσιάστηκαν άπό τό παντού κοκκινόχωμα. Γι’αυτό καί «Κοκκινιά». Σιγά μήν ήθελαν νά κάνουν καί νύξη πρός τούς παλαιοελλαδίτες νά αγοράζουν κουπόνια γιά τό ΚΚΕ/ΣΕΚΕ!

*1 απέναντι άπό τήν «Κλεοπάτρα»

*2 τί ομπρέλες στόν Θερμαϊκό καί αρχιδιές!

*3 τού οποίου τό επώνυμο μαρτυρά πρόσφυγα άπό τήν Κεφαλληνία… Ο δήμος Νικαίας ώς ο μεγαλύτερος δήμος (μετά άπό τον δήμο Θεσσαλονίκης) σέ αριθμό προσφύγων πανελλαδικώς, θα έπρεπε νά είχε μόνο πρόσφυγα δήμαρχο. Είτε δεύτερης, είτε τρίτης, είτε εβδομηκοστής εβδόμης γενεάς.