Mπορώ;

Τί μπορεί νά κάνουν τρεις, τέσσερις τελίτσες καί μιά γραμμή… Τί συνδυασμοί μεταξύ των. Τί εναλλαγές. Τί έκ νέου θεωρήσεις.

Άς μήν σταθούμε στό περιεχόμενο τής προτάσεως.

Γιά την οικονομιαν όμως της κουβέντας άς επινοήσωμεν φράσιν τινά:

«Ο ήλιος λάμπει»

Καί ας θεσωμεν ένα θαυμαστικον:

Ο ήλιος λάμπει!

Καί τώρα αφαιρουμενου του ! άς προσθέσωμεν ένα …

Ό ήλιος λάμπει…

Η μέ θαυμαστικόν πρότασις δεικνύει θρίαμβον. Σιγουριά. Κατηγορηματικότητα. Ενάργεια. Σαφήνεια. Βεβαιότητα.

Εάν δέ η φράσις περιέχη όχι πεζό νόημα - μή νόημα, εάν κρύβη απαρχές σκέψεων, προβληματισμών, ώθησιν γιά περαιτέρω σκάλισμα τού νού τότε μυσταγωγίζει περισσότερο.

Αλλά πάντα μέ προτεταμένο στήθος, σφιγμένα χείλη, ρουθούνια ελαφρώς τσιτωμένα.

Οι τρείς τελίτσες… Η αποσιώπησις. Διστακτικότης. Κρυψίνοια. Αναβολή – ίσως καί ματαίωσις. Μή άβασάνιστη σκέψις – σκέψεις. Ακαθόριστα σχέδια σέ λευκό χαρτί. Συνοφρύωσις. Μορφασμοί ερωτηματικοί. Θορυβώδης ανάσα.

Η τελεία, τό μή μέγεθός της, τό μηδενικό της εκτόπισμα, τό ανύπαρκτο δέμας της, χωρά τά πάντα.

Πολλώ δέ οι τρείς… Πολλώ δέ οι τρείς!