Διάβασέ με. (ουχί τό θρυλικόν περιοδικόν)

Θέλεις πολύν χρόνο. Πολύν.

Δέν είναι πολύς; Άδίκως κλαίγομαι, ερήμην μιζεριάζω, στό τζάμπα μουρμουρίζω;

Τέλος πάντων... Μπορεί νά είναι κι έτσι...

Πάντως εδώ ματιές τριγυριζομένων μέ σφαλιαρίζουν από πίσω, κόσμος στέκεται, δέν είμαι μόνος. Δέν μπορώ ευκόλως. Δέν μπορώ.

Καί στό σπίτι, άβολα.