70 ζπ
Τὰ
σιμενονικὰ εἶναι ἐξόχως καλοκαιρινά,
ὄχι ἐπειδὴ περιέχουν κἄτι καλοκαιρινὸ
– πόσο καλοκαιρινίλα ἔχει νὰ σοῦ
μεταφέρῃ ἕνας βαλλόνος ἄλλως τε; - ἀλλὰ
ἐπειδὴ κάθε ἰούλιο ἐκδίδεται ἕνα.
Ἐφέτος ὅμως ἡ ἄγρα τομπαίζει καὶ
χάνεται παράδοσις δέκα ἐτῶν τοὐλάχιστον
– μᾶλλον δὲν θὰ ἐκδόσουν. Τὸ ἤμαθα
ὅταν πλέρωνα, ἕνα περασμένο Σάββατο,
ποὺ εἶχαν τὶς ἐκπτώσεις στὸν ἀκάλυπτο·
τίιιιιι;, φώναξα ὅταν μοῦ τὸ εἶπε ἡ
παρὰ τῷ ταμείῳ. Ὡσὰν χαρμάνης ταξίαρχος
Θεοχάρης, κατέβασα μέχρις ἑνὸς τὰ
βιβλία ἀπὸ τὰ ῥάφια τους φωνασκῶν ὡς
πωλῶν μαροῦλι καὶ μπρόκολο στὴν βοῦ
λαϊκιὰν ἀγορὰν Πειραιῶς, ἐξαπολύων
οὐρανομήκεις καὶ ἀκατανοήτους ὕβρεις
γιὰ τὴν ῥαθυμίαν των. Στὸ ῥάφι μὲ τὸν
μεγάλο ἀνατολικό, ἐν τούτοις, οὐδὲν
ἤπεσεν, τὰ πάντα ὅλα ἀνηρθωθήκανε.
Ἔφυγα γρήγορα πρὶν πλακώσουν τὰ
ἐξαρχιωτόμπατσα. Στόπ. Ἀπαλλοτροίωσα
τὸ ἐπίτομο τοῦ ἐν λόγῳ ἑνδεκατόμου
(; ) ἔργου. Στόπ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα