σάρκα μί~

Ὁ Ντούσαν Ντοῦσκο Μπάαεβιτς, μείζων προσωπικότης τοῦ ποδοσφαίρου εἶναι λὰρτζ καὶ ἀπέναντι τοῦ μπάσκετ - ἴσως ἐπειδὴς εἶναι νοτιοσλαῦος. Ἔχει πεῖ πάντως γιὰ τὴν παρακολούθηση ἑνὸς ἀγῶνος καλαθοσφαίρας ὅτι δὲν χρειάζεται νὰ τὸν δῇ ἐξ ἀρχῆς. Ἀνάβει τὴν τηλοψίαν στὰ δύο τελευταῖα λεφτὰ τῆς ἀναμετρήσεως καὶ γλιέπει ὅ,τι ἔχει νὰ δῇ.

Ἔτσι εἶναι!

Μετράει τὸ τέλος. Στὸ μπάσκετ. Τὸ τέλος ἔχει σημασία. Αὐτὸ μετρᾷ.

Ἀλλὰ καὶ στὰ προεκλογικά.

Βλέπεις, βλέπεις, βλέπεις σποτάκια, συζητήσεις κι ὅ,τι ἄλλο τέλος πάντων.

Μὰ στὸ θυμικὸ τοῦ ψηφοφόρου μένει ὅ,τι δεῖ στὸ ψιλοτέλος.

Γι’αὐτό, κατόπιν τῆς παραληρηματικῆς ἀπαιτήσεως τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων φίλων τοῦ βλόγ μας...

Θὰ μᾶς ῥωτᾷνε κάποτε τὰ παιδιά μας· ὥστε ἤσουνα ῥὲ πάτερ ἐκεῖ, τὸ 12 καὶ τὸ 14 ὅτε τὸ ΜΛ καὶ τὸ μλ τὴν εἶδον πάλι ΟΜΛΕ; Πώωωωωω!