σύριζας κι ἄλλο

Διαβάζω εἰς τὸ ἴν.γρ ἄρθρο μὲ τίτλο:

Τα πρώτα νομοσχέδια που θα καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ

Καὶ ὑπέρτιτλο:

Μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης

Ἐπειδὴ ὅμως ὁ νεοέλλην κομμουνιστὴς εἶναι πρωτίστως συμπλεγματικὸς μὲ ἀξίες τῆς Παράδοσης παρὰ μὲ τὸν τὸ αἷμα μας ῥουφήχτρα μεγαλοκαπιταλιστή, νομίζω πὼς λίγο ἐλάχιστα καθόλου, ἀφ’ὅτου ὁρκιστεῖ ἡ κυβέρνηση (ἄλλος στὸν θεό του, ἄλλος στὸν ποῦτσο του, ἄλλος στὸν ἑαυτό του, ἄλλος στὸν μπαλκονάτο κάκτο του κι ἄλλος στὸν γκόμενό του) ἕνα τοὐλάχιστον νομοσχέδιο θὰ βάλλει ἐναντίον τινὸς ποὺ χαίρει ἐκτίμησης ἀπὸ τὴν συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν ἑλλήνων. 

Βεβαίως, κάτι τέτοιο, δὲν λέγεται τώρα (ὑποχρεωτικὸς πολιτικὸς γάμος π.χ., χωρισμὸς ἐκκλησίας κράτους π.χ.) διότι τώρα πετᾶμε περιστέρια σὲ ἐορτασμοὺς τῶν Θεοφανείων κάνοντας λόγο τώρα γιὰ τὴν σημαντικὴ αὐτὴ ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας διὸ προέχει τὸ σακούλιασμα τῶν κουκίων τώρα.

Ἐν τούτοις, ἀκόμα καὶ γιὰ τὸν ἀνωτέρω λόγο, ἐπιβάλλεται ἡ στήριξις τοῦ Σύριζα πρὸς τὴν αὐτοδυναμία. Δὲν πρέπει ἐπ'οὐδενί, νὰ προκύψουν ἄλλοθια πὼς εὐθύνη εἶχαν καὶ οἱ συγκυβερνῶντες, πὼς δὲν κάναμε -δέσμιοι τοῦ 151+ ὄντες- ὅ,τι θέλαμε νὰ κάνωμε.