οὖρτ

Πρὶν ἀπὸ κἄνα χρόνο περίπου, ὅταν ἀνακοινωνόντουσταν διάφορα μέτρα στὸ πλαίσιο τρόικα ΙΙ (ἢ ΙΙΙ), εἶχε περιληφθεῖ καὶ θέμα ΕΡΤ. Θὰ ἔκλεινε ἕνα κανάλι ἀπὸ τὰ τρία ἢ τέσσερα, θὰ ἔκλεινε καὶ ἡ «ῥαδιοτηλεόραση» καὶ διάφορα ἄλλα τέλος πάντων. Κάτι προέκυψε καὶ ἡ σπουδαία ἑλληνικὴ μαγκιὰ ἔστειλε στὶς καλένδες (οἱ ὁποῖες κι αὐτές, ἑλληνίδες εἶναι) τὴν ἀναδιάρθρωση τοῦ κρατικοῦ φορέως ἐπικοινωνενημέρωσης.

Τώρα ὅμως τὸ ἀγγούρι ἐπανέκαμψε καὶ εἶπαν νὰ τὸ χειριστοῦν στὸ πλαίσιο ποὺ ὑφίσταται, στὸ ἀπροχώρητο, στὸ χωρὶς ἀναβολή: Τὸ ἕνα μέρος τῆς κυβέρνησης (τὸ λεόντειο τέτοιο) γράφει στοὺς ἀδένες της διαδίκασίες γιὰ τὶς ὁποῖες ἑπαιρόμεθα ἐδῶ καὶ 2.500 χρόνια ·στὶς 17:00 ψηφίζει/ἀνακοινώνει, στὶς 23:15 πίπτουσιν τίτλοι τέλους στὰ κανάλια, τὰ ἀγαπημένα μας tshirt.

Ὅσο νεοελληνικός, ὁ (κουτσαβάκικος μὲ στρουθοκαμηλισμὸ) τρόπος ποὺ γλυτώσαμε τὶς ἀπολύσεις πρὶν ἀπὸ κἄνα χρόνο, ἄλλο τόσο νεοελληνικὸ τὸ ἐχθεσινό, τὸ ἀπότομο τοῦ ὁποίου θυμίζει παλιοὺς αὐγούστους.

Κι ἐπειδὴ ὁ νεοέλληνας δὲν ὁρρωδιᾷ ἐνώπιον τοῦ παραμικροῦ στοιχείου τάξης καὶ νοικοκυρέματος καὶ λογικῆς, εἶναι βέβαιο πὼς ὅταν ἐπανασυσταθεῖ ἡ ΕΡΤ, πάλι, τσούκου τσούκου χωρὶς ὡστόσο ἰδιαίτερη καθυστέρηση, στοὺς ἴδιους ἀριθμοὺς ὑπαλλήλων θὰ φθάσουμε, στὸ ἴδιο μπάχαλο θὰ ἀφιχθοῦμε.

Τοῦ χρόνου, τέτοια μέρα σὺν Θεῷ, θὰ μιλᾶμε γιὰ τὴν χαμένη εὐκαιρία τῆς ΕΡΤ ποὺ καίτοι συνέβη κάτι ῥηξικέλευθο, ἐν τέλει, λόγῳ τοῦ ἄφθαστου νεοελληνικοῦ ντιενέι, γυρίσαμε πάλι στὰ σκατά.

Στάνταρ!

ΥΓ: Κόσμος σήμερα, σκίζει τὰ ῥοῦχα του γιὰ τὴν ΕΡΤ ὅταν (ὁ ἐντελῶς ἴδιος) ἔσκιζε τὰ ῥοῦχα του γιὰ τὸ χαράτσι ὑπὲρ αὐτῆς στὸν λογαριασμὸ τῆς ΔΕΗ. Μέχρι καὶ κάτι γελοῖες ἐπινοήσεις ἔλεγαν διάφοροι γιὰ προσφυγὴ στὸ ταμεῖο παρακαταθηκῶν καὶ δανείων ὅπου θὰ πληρώνουμε ἐκεῖ τὸν λογαριασμό μας μειωμένου τοῦ ποσοῦ ὑπὲρ ΕΡΤ. Ἡ σχεδὸν ἀπόλυτη σχιζοφρένεια – θὰ ἦταν ἐντελῶς ἀπόλυτη ἀλλὰ ἔχουμε ἀκόμα πράγματα νὰ δοῦμε.