Πληροφορίες κακέεεεεεεεεεεεες...
Μόλις έμαθα, ότι η πολύκαρπος, η πολύτροπος, η πολύσπορος, η πάγχλωρος, η ακάματος, η απλόχερος, πέρασε στήν αθανασία.
Χείρ ουχί άσπλαχνος (πώς θά γινόταν άλλωστε αφού υπήρξε γι’αυτήν η λύκαινα τής Ρώμης!) τής τράβηξε τό οιωνεί καλώδιον όπερ τήν διετήρει στήν αφασίαν η αλήθεια είναι, τίς τελευταίες ημέρες. Τό κίτρινο, καχεκτικό κορμάκι της απεχωρίσθη τής τροφού χωρίς πολύ κόπο...Τρισμακάριε Γιεσούα! Σύ έδωκας καί δέν ήμην παρών στήν συνταράκτιο στιγμή!
Μέχρι πρίν από τήν εθνικήν εορτή αγόγγυστα παρέσχε αγγουράκια μέ μοναδικό αντάλλαγμα νερό καί μάλιστα νερό υψηλής σέ άλατα περιεκτικότητος. Μάς συνήθισε στό σιβδιριτισμόν. Ανέβασε τίς απαιτήσεις μας καί μάς έκανε τρυφηλούς! Κι εμείς, συνηθίσαντες στήν αδιάλειπτον προσφοράν αυτής, εφησυχασμένοι αδρανούσαμε! Τώρα, θά μάς πάρη καιρό νά συνηθίσωμε άνευ αυτής, αλλά τό έαρ θά έλθη.
6 σχόλια:
και απ' ό,τι διακρίνω, υπάρχουσι αίτιναι αφίδαι,, και σου κιτρινίζει κιόλας.
δ
Καλέ, τής κάναμε ευθανασία! Πάμε γι'άλλα!
Βρε αϊ σικ ... (με το συμπάθιο) και με χωλόσκασες ίσμε να το διαβάσω όλο. Προσπαθούσα να θυμηθώ καμμία υπψήφια μετανάστρια για τον άλλο κόσμο και λέω μα ποιαν εννοεί.
Τέλος πάντων (τα κοπέλια το λένε τώρα "τέσπα", ε;) ΑΙΩΝΙΑ ΤΗΣ...
Καλά... Λέγε ό,τι θές. ήταν όμως μιά αγγουριά... Συνεχώς τζατζίκια φτιάχναμε γιά νά καταναλώνουμε τούς άγγουρους!
και μένα στην αρχή με μπέρδεψε , ένεκα το μελόδραμα που ζούμε μ' αυτόν τώρα τελευταία.
δ
Έλα καλέ Δήμητρα! Τί μελόδραμαααα; Όλα κομπλέ νά'ούμ'...
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα