Ήμισυ τού παντός
Ειδησείπαν καί ακροατάκουσα, κατά τήν πρό απεργίας εποχή, ότι στήν απειράπαθη Πάρνηθα θά φυτευτούν:
80 χιλιάδες έλατα
20 χιλιάδες μαύρα πεύκα
20 χιλιάδες δρύες
Οι αριθμοί αυτοί βεβαίως, δέν μπορούν νά ανταγωνισθούν τήν ακατάβλητον επίδοσιν τού περυσινού καλοκαιριού (2.689.816 στρέμματα – 4.577 πυρκαϊές) αλλά είναι μιά αρχή.
80 χιλιάδες έλατα
20 χιλιάδες μαύρα πεύκα
20 χιλιάδες δρύες
Οι αριθμοί αυτοί βεβαίως, δέν μπορούν νά ανταγωνισθούν τήν ακατάβλητον επίδοσιν τού περυσινού καλοκαιριού (2.689.816 στρέμματα – 4.577 πυρκαϊές) αλλά είναι μιά αρχή.
αναρτήθηκε από το χρήστη vangelakas στις
11:31 π.μ.
2 σχόλια:
Κάτι είναι κι αυτό, αν και για να ξαναφτιαχτεί τόσο πράσινο που κάηκε το καλοκαίρι, χρειάζονται πάρα πολλά χρόνια και η προϋπόθεση ότι δεν θα κατασρέφεται ξανά στο μεταξύ. Τώρα, πώς ξαναφτιάχνεις ένα δάσος της Κασσάνδρας, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Μία προϋπόθεση για να πρασσινίσει κάπως η χώρα (όχι μωρέ, όλο ο νους σε δαύτους είναι, που έχουν για σήμα εκείνο τον μισό πριονοτροχό!) είναι να απαγορευτεί η βοσκή της κατσίκας. Η άτιμη φτάνει σε απάτητες κορυφές, ακόμη και πάνω σε χαμηλά δέντρα μπορείς να την δεις σκαρφαλωμένη (π.χ. στις ελιές κάνει τεράστια ζημιά) και δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτε. Λένε ότι ο ξερόβραχος της Αγίας Ελένης, εκεί που ξόρισαν τον Βοναπάρτη, ήταν κάποτε πράσσινος. Κάποιος είχε την "φεινή" ιδέα να βάλει κατσίκια να βοσκίσουν εκεί. Και το αποτέλεσμα ήταν να μείνουν μόνο τα βράχια.
Έστω ρέ παιδί μου... Κάποτε νά γίνη πάλι!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα