Έτσι, μιά σκέψη...
Έχω μιάν εντύπωση ότι ακόμη καί σήμερα, τώρα δηλαδή, μεσημέρι Δευτέρας 9 Ιουλίου, μέρη τής περιοχής τής Πάρνηθας καίγονται.
Η επιταγή αναδάσωσης, απαίτηση αναδάσωσης, συνεχώς αναφέρεται. Μέ μιά μικρά συστολή έκ μέρους μου (διότι δέν εδυνάμην στήν κυριακάτικη μάζωξη στό Σύνταγμα – εορτάδεια γάρ) θέλω νά καθησυχάσω εαυτόν.
Η αναδάσωση θά γίνει.
Πρώτα όμως θά μοσχοπουληθούν κάποια οικόπεδα – φιλέτα.
Καί έν τέλει, η Πάρνηθα θά αναδασωθεί.
Κάπως έτσι μού βγαίνει.
Ο ακτιβισμός όμως, στήν προκειμένη περίπτωση δέν περισσεύει καθόλου.
Η επιταγή αναδάσωσης, απαίτηση αναδάσωσης, συνεχώς αναφέρεται. Μέ μιά μικρά συστολή έκ μέρους μου (διότι δέν εδυνάμην στήν κυριακάτικη μάζωξη στό Σύνταγμα – εορτάδεια γάρ) θέλω νά καθησυχάσω εαυτόν.
Η αναδάσωση θά γίνει.
Πρώτα όμως θά μοσχοπουληθούν κάποια οικόπεδα – φιλέτα.
Καί έν τέλει, η Πάρνηθα θά αναδασωθεί.
Κάπως έτσι μού βγαίνει.
Ο ακτιβισμός όμως, στήν προκειμένη περίπτωση δέν περισσεύει καθόλου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα