Καί θά μου λές ψιθυριστά: Πές μου τί βλέπεις... Πές μου...

Ε ναί λοιπόν! Είμεθα κομπλεξάρες, είμεθα κιτρινιάρηδες κυρίως όμως είμεθα μικρόψυχοι, αλλά δέν μπορούμε νά μήν διαλαλήσουμε ότι χρωστούμε χάρη στήν κυρά αυτή.

Διότι στην περίπτωση τής Ρεπούση είναι εφικτό, νά υπάρξη μιά κάποια προσέγγιση στά ψυχοπαθολογικά αίτια διά τών οποίων κάποιος καταντά ανθελληναράς.

Η δασκάλα αυτή διαθέτει μιά καθόλου όψιμη επαφή μέ το πνεύμα τού «Δεσποινίς ετών 39» τό οποίον πνεύμα παραμένει αειθαλές καί φρέσκο. Ποιά τά κίνητρα; Χμ... Άγνωστο. Ίσως βαθιά στό φόντο, κάποια φαλλικά σύμβολα τών οποίων η τρισδιάσταση φλέβα νά είναι εύγλωττος καί νά δείχνουν ότι δέν είναι κομπαρσάκια.

Εκτός κι άν υπάρχη άλλη εκδοχή! Αλλά, έ! Δέν πάει το μυαλό μου!

Πάντως ρέ μάστορα, πώς μπορεί νά ερμηνευθή η επιλογή (είτε τής Ρεπούση, είτε τής εφημερίδος είναι ακριβώς τό ίδιο) νά βάλη φώτο (στό λίνκ αυτό, διαθέσιμη η έν λόγω πόζα) η οποία τραβήχτηκε περίπου τήν ίδια εποχή καθ’ήν ο Ευάγγελος Παπανούτσος έπαιρνε ενδεικτικό τετάρτης δημοτικού;

Μιά μανδάμ χράτσα χρούτσα, φέρε στόν νού σου τόν Γεωργίτση από τό «μιά κυρία στά μπουζούκια», βάλε καί τήν Χρονοπούλου αλλά στήν κατάστασή της τήν τωρινή χρονιά, σκέψου τό στιχάκι «καί ώς τά ξημερώματα νά καίνε τά πατώματα» καί τίς αιτίες υπερθερμάνσεως καί αντιλαμβάνεσαι τ’απωθημένα τής Ρεπούση.

Κι όταν αυτή η μεγαλοκοπέλα, διακατέχεται επίσης, από ιδέες (=εμμονές) πού μόνο ένα ιδρυτικό μέλος τής τάσης «Αριστερά Σήμερα» τής πτέρυγας τής Ανανεωτικής Αριστεράς (γκουπούσκουλο μέ μιά γενική άποψη ότι το ΚΚΕ είναι ακροδεξιό κόμμα) μπορεί νά διαθέτη, τότε φαντάζεσαι ο γυιός σου, η κόρη σου πόσο καλλιεργημένη κρίση και ιστορική σκέψη θά αποκτήσουν διά τού καινού σχολικού εγχειριδίου.

Ιστορική σκέψη περί παρτουζών τής Λαΐδος, τών σοδομιών τών Αρμοδίου κι Αριστογείτονος, τού οιδιποδείου μέ τού τρίτου ποδείου (σύκ) καί καλλιεργημένη κρίση γιά τόν γερο Καραμανλή καί τίς αλλαξοκωλιές του μέ τόν Ευταξία…

Καλή φάση!