Πωπώ ένας ζήλος!

Τό 6 έγινε 7 καί λύσσαξε ο κόσμος νά πανηγυρίζη. Πολύ. Πολύ όμως. Καί παντού. Δέν καταλαβαίνω γιατί. Όλοι αυτοί οι πανηγυρίσαντες, κάθε μέρα, τά πρωινά, στήν αρχή τής κάθε ημέρας, κάνουν (άς πούμε τουλάχιστον) τό ένα τριακοσιοστό εξηκοστό πέμπτο τής χαράς τήν οποίαν ’κάναν προχθές;