M'αρέσεις πώς μ'αρέσεις!

Η εικόνα τού ήλιου (ο Υμηττός φαίνεται υπέροχα) έξω, ξεθωριάζει τά χθεσινά. Τίς διώχνει τίς υγρασίες καί κάθε προσπάθεια εγκλιματισμού τού χειμώνος στίς συνήθειες (σ)τά πρωινά, στά φαγητά, στά ρούχα, λίγο τσάμπα. Οπότε πάλι από τήν αρχή θά ξεκινήσουν οι Ρουμπελστίκιν, οι παγαπόντηδες τριβοχεράκηδες, εμπόροι γερολαδάδες. Ας μήν χαιρόμαστε όμως. Η αναβολή θά είναι πολύ βραχεία. Πάλι οι αρχές Νοεμβρίου θά εύρουν τίς βιτρίνες γιομάτες από χριστουγεννιάτικα δώρα, κοντά δύο μήνες πρίν. Νά, εδώ, διαφήμιση σέ κυριακάτικη αντιπροχθές:


Μού τήν βιδώνει από τώρα νά διαφημίζωνται τά σέ 54 ημέρες. Ε, μά! Αυτός ο άκρατος καταναλωτισμός θά μάς κάνη νά βλέπουμε σποτάκια μέ ήρωα λάδι ηλιοθεραπείας ενόσω ζιβάγκο θά χαϊδεύη τό μουσάκι μας καί διανομή πετρελαίου θερμάνσεως καθώς θά σφαλιαρίζουμε σβέρκους μέ κουνούπια.

Είμαι απόλυτος.

Κατηγορηματικά αρνητικός στίς καρακαταπρόωρες «νύξεις», τίς στόν βωμό τής κονόμας αφιερωσθείσες.

Κατηγορηματικά;

Σίγουρα;

Ε, εντάξει, εάν πρόκειται γιά τέτοιες πρωιμότητες,

τότε...

Τότε μιά χαρά!

Φέρτε μας , αύριο , τά Χριστούγεννα καί τού 2077 νά’ούμ’!