Δέν τρώγονται όνυχες πάντως…

Ο νούς, εκεί γύρω στήν πριν τού αλέκτορος αλλαγή πλευρού, όταν αργεί ακόμη τό κικιρικου.

Αργεί όμως...

Υπομονή υπάρχει καί λύσεις ώστε νά φθάση εκείνη η ώρα ανώδυνα.

Ποτήρι μέ χυμό (συνεχώς ανανεούμενο) καί μερικά τσιγάρα.

Κι όταν έλθη (αχ! Όταν έλθη!) αυτή η ώρα αρκεί καί μόνον τό «ανοικτό φώς» εκεί «δίπλα»… Η αντίληψις ότι κινείται, ότι υπάρχει, ότι ενεργεί.

Υπάρχουν καί κάποιες δίοδοι επικοινωνίας, διστακτικώς χρησιμοποιούνται.

Σιγά σιγά…