ἡ σκέψις μας εἰς τὸ Ἀρτσάχ.

Τὸ μέχρι ἐχθὲς ἐδαφικὸ στάτους κβό. Θὰ ἔχῃ μεγάλο ἐνδιαφέρον νὰ δοῦμε τί παίρνει τὸ ἀζερμπαϊτζάν. Ἐνδιαφέρον ἐπίσης ἔχει τὸ ὅτι ἡ ἁρμενία εἶχε ἐξασφαλίσει ὄχι μόνο τὸ ἀρτσάχ, ἀλλὰ καὶ σημαντικότατο ζωτικὸ χῶρο πέριξ του. Θεωροῦσα ὅτι τὸ ἀζερμπαϊτζάν, πολεμοῦσε τοὐλάχιστον γιὰ αὐτό, ἀλλὰ τὸ ὅτι σταμάτησαν στὰ πρόθυρα τῆς πρωτευούσης τοῦ ἀρτσάχ, λέει πολλά. Φυσικά, εἴτε παίρνοντας μόνον μέρος τοῦ πορτοκαλί, εἴτε ὅλο τὸ πορτοκαλί, εἴτε καὶ μέρος τοῦ καφέ, τὸ ἀζερμπαϊτζὰν κινεῖται μὲ τὴν μέθοδο τῆς σαλαμοποιήσεως. Οἱ άζέροι ἀξίζουν θαυμασμὸ διότι ἀπὸ τὸ 1994, ὁπότε τὴν πάτησαν μὲ τοὺς ἁρμενίους, κινήθηκαν καὶ κατέφεραν σὲ αὐτὸ ποὺ ἔλαβε χῶρα ἐχθές. Καμία σχέση μὲ κωλονεοέλληνες οἱ ὁποῖοι ἀπὸ τὸ 1974, ἐλπίζουν σὲ περαιτέρω ἀποδοκιμασία τῶν τούρκων ἀπὸ τὸν ΟΗΕ γιὰ τὴν κύπρο.