ντὸντ μπάϋ

Βάζεις τὸν ὑπουργό σου ἐπὶ πέντε ὁλάκερους μῆνες σὲ συναντήσεις ὑπουργῶν νὰ περιφέρεται μὲ ντὰκ φέης μούρη, ὡσὰν τὴν Ἀλίκη Βουγιουκλάκη χωρὶς νὰ πετύχῃς τὸ παραμικρό, ἐμφορούμενος μὰ καὶ ποντάροντας σὲ ἕναν ἀριστερῆς χροιᾶς σωβινισμό, πὼς ὅλοι οἱ ἐὐρωπαῖοι θὰ τὰ πράξουν πάνω τους καὶ θὰ χορέψουν στὸν ῥυθμὸ τοῦ ζουρνᾶ σου. Τελικὰ παίρνεις τὰ ἀρχίδια τοῦ πᾶσα ἕνα λουξεμβούργιου, ὁλλανδοῦ, φλαμανδοῦ, καστιγιάνου, βαυαροῦ, ἰρλανδοῦ. Καὶ τώρα ἔρχεσαι νὰ (μοῦ) ζητήσῃς νὰ διαλέξω μεταξὺ μιᾶς κατὰ πολὺ χειρότερης συμφωνίας καὶ ἀπὸ ἐκεῖνες τῆς μὲ ΝΔ ΠαΣοΚ καὶ χρεωκοπίας. Xαζὸ ἢ ὕποπτο.