ΠΗΔΑ μωρὴ γ@μιόλα!
Ἀπὸ ψές παίζεται στοὺς κινηματογράφους ἡ συγκινητική ἱστορία τοῦ πρωτοπόρου στὰ ντέξ, καὶ προπάτορα κάθε σημερινοῦ dj, Νίκου Μπελογιάννη· πρᾶγμα τι, σπουδαία ἡ ἀναγκαιότης ἐπανέκδοσης τῆς ταινίας, ἀλλὰ ἐπειδὴ εἴμεθα πεπεισμένοι γιὰ τὸν πατριωτικό ἕως καὶ ἑλληναράδικο δύναμαι νά εἴπω, ῥόλο του ἀπὸ τὸ ῥάδιο Καλλιθέα τότες, πᾶμε γι’ἀλλοῦ.
Ἡ κριτικὴ τοῦ Ἀθηνοράματος εἶναι πολὺ γαργαλιστική: ἡ μοναδικὴ ταινία ποὺ κοντράρει τὸν Πολίτη Καίην στὰ περὶ πρωτιᾶς, λέγει.
Κι ἐμένα μ’ἄρεσε φοῦλ. Ἐπειδὴς Χίτσκοκ εἶναι αυτός, ἀλλὰ διότι πρωταγωνιστεῖ ὁ μπηλάβντ. Τρελλαίνομαι γιὰ τὸν Μῆτσο τὸν Στιούαρτ, τρελλαίνομαι ἐπειδὴ μοῦ θυμίζει τὸν *********** (κυρίως) ἀλλὰ καὶ ἕνεκα τοῦ ὅτι ἦταν ἀκροδεξιός.
αναρτήθηκε από το χρήστη vangelakas στις
10:05 π.μ.
4 σχόλια:
Μωρέ τι μου θύμισες! Ένα από τα έργα που με είχαν συγκινήσει σαν πιτσιρικά. Είχα ερωτευθεί την Kim Novak και για καιρό με "στοίχειωνε".
Συνέκρινα κάθε γυναίκα μαζί της και τις έβρισκα όλες υπολειπόμενες. Πάνε τόσα χρόνια, το θυμάμαι και γελώ, αλλά τότε με είχε συγκινήσει η κουκλάρα αυτή. Ήταν όμορφη, όπως και να το κάνουμε.
Μία ήταν η ταινία που βγήκε χτες. Χάνα Μοντάνα. Εκεί να δεις τα πιτσιρίκια -τιγκάρανε και κοντέψανε να γκρεμίσουν το σινεμά, άσε που κάνανε τρελό χαβαλέ. Σκάει ο καουμπόης γκόμενος της Χάνα και βούιξε η αίθουσα από τα "τρελό αγόρι εσύ!"
Εγώ ευτυχώς πήγα την κόρη μου αλλιώς δεν θα είχα πάρει μυρωδιά.
Υ.Γ.1: Γιατί το είπα αυτό; Επειδή ανέφερες την κριτική από το Αθηνόραμα, η Ευρώπη και η Αμερική καίγονται από την επιτυχία της πιτσιρίκας (μιλάμε οτι έχει περισσότερο ρεύμα απ΄ότι η Μαντόνα όταν ήταν στα πάνω της) κι εδώ, όχι μόνο ξαναβγάζουν τον Κερνέισον αλλά αναρωτιούνται κιόλας: "τι να μας πει και σε ποιους απευθύνεται η άγνωστη στο ελληνικό κοινό Αμερικανίδα;" Ρε τι μαλάκες είναι αυτοί!
Υ.Γ.2: Καλά αυτό βρήκες στον Στιούαρτ οτι ήταν δεξιός; Δηλαδή ο Κάρι Γκραντ ή ο θεός Γκάρι Κούπερ ή ο τεράστιος Ρόμπερτ Μίτσαμ δεν σου αρέσουν; Επειδή δε θυμάμαι τις πολιτικές πεποιθήσεις τους γι΄αυτό ρωτάω.
όλο για σινεμά γράφεις αρχηγέ
για τη λογοτεχνία τίποτα ...
Πού λές, χόμο,. εἶδα ἐχθές ἕνα ἄλλο τοῦ ζεύγους τοῦ βέρτιγκο• γυρισθὲν μάλιστα τῷ αὐτῷ ἔτει, τό bell book and candle, αἰσθηματικὴ κομεντί, λίαν ὑποδεέστερον βεβαίως τοῦ ἐν λόγῳ, καταλαβαίνεις. Πρᾶγμα τι, λίαν μοϊνάρα ἡ Κίμ, στό Βέρτιγκο δὲν μὲ ἄρεσε τόσο ὅσο σέ αὐτό, σέ μιάν φάσι βγῆκε ξυπόλητη στοὺς δρόμους καί ἔψαχνε τόν γάτο της, ἀνατρίχιασα (ἴσως καί λόγῳ τῶν γυμνῶν αὐτῆς πατουσῶν) ἤθελα νά τήν συνδράμω κι ἐγώ γιὰ νἄχῃ καλά στερνά τό γατάκι της.
Μότορ, χμ... Κῦττα... Δέν λέω ὅτι ἐὰν ἦταν βασιλόφρων π.χ. ὁ Σουπιάδης καὶ μπολσεβίκος ὁ Μπράντο, θά πέταγα βέλη ἀπαξίωσης στὸ on the waterfront καί θά ἠδονιζόμην στό ο ῥάμπο, ὁ κοντός καί ἡ τάπα. Ἀλλά καταλαβαίνεις μωρέεεεεεεεεεεεεεε! Χαχαχαχαχαχαχα!
Μάνι μου, ἡ ταινία κοστίζει 93 λεπτά (τῆς ὥρας) τὸ βιβλίο σαφῶς περισσότερα. Ἄσε πού ἔχει περισσότερες ἀπαιτήσεις. Πόσα διαβάζεις ἐτησίως π.χ.;
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα