Άντε πάλι...

Φφφφ...

Είχα κάνει λόγο γι’αυτούς κάπου εδώ ώστε νά...

Τέλος πάντων...

Φανήκαν, επανέκαμψαν.

Καί γιά 78η φορά αυτό τό τρίμηνο μάς ζαλίζουν τ’αρχiδια γιά τήν ανάγκη χωρισμού κράτους, εκκλησίας.

Μηρυκάζουν τά ίδια επιχειρήματα, παίρνουν αυτό τό ύφος τής μαντάμ Σουσού απέναντι στό όλο ζήτημα, λές καί κάποιος τούς έχει απονείμει τόν τίτλο τού επιβήτορος τήν αλήθεια, κάθονται μέ τό πουλί στό χέρι αυνανιζόμενοι καθώς περιμένουν στά σχόλια νά δούν ένα καλαλατισμένο «Μά τί ωραία πού τά λές ρέ χί!»

Βρέ μανάρια μου, Κυριακή κοντή γιορτή. Κάποια κόμματα τηρούν αντικληρικαλίστικη στάση. Όμορφα. Νά δούμε τί θά μαζώξουν. Ο Αλαβγάνος μίλησε γιά τό ότι οι περισσότεροι θέλουν τόν χωρισμό. Ε, άς τά βάλουμε κάτω, νά δούμε τί θέλει η πλειονότης. Κάποιος τρόπος θά υπάρχη νά βρεθή άκρη! Στήν δημοκρατία δέν υπάρχουν αδιέξοδα!

Καί όπως αντιλαμβάνεστε (βάσει τού παραπάνω πόστ) δέν τούς κάθισε η σερβιτόρα... Στεγνή τήν βγάζανε, ανολοκλήρωτη καί αγχωμένη. Καί τώρα, όλος ο χειμών, θά είναι γιομάτος όχι μόνο τών συμπλεγμάτων τους, αλλά καί τής εκπλήρωσης τής αποστολής τους.