Τής Αμάνταςςςςς Λήρ!

Μιά πρώτη ημέρα στήν δουλειά γιομάτη καριολίκια έτσι γενικώς αλλά καί ειδικώς, αναιτίως αλλά καί γιά χί λόγους, έ! δουλειά είναι, τί πρέπει δηλαδή, νά κεφάρουμε; Καί μόλις ανοίγουμε τό παράπλευρο μέηλ μας (εεεε, εντάξει όχι ακριβώς προβλεπομένη εργασιακώς κίνησις, αλλά σιγά νά’ούμ’!) μάς περιμένει μήνυμα μέχρι διαβήτη γλυκό, μαρθοβούρτσεια συγκινητικό (ένεκα η θύμησις γιά!), γκαλείως εύστοχο.

Τό ασιμάκι καθόλου σεμνά καί ταπεινά, μού .........

Άχ!