Επί τής κεφαλής.

Τεσπά, οι φυσαλίδες μιάς tuborg βοηθάν πάντοτε στίς μεταγευμάτιες κουβέντες (=αμπελοφιλοσοφίες) είτε μέ 13 άτομα, είτε όχι. Εξάλλου η σωκράτειος ψυχή, τό πνεύμα του θά αγαλλιάται βλέποντας τό γνώθι σαυτόν νά θρονιάζεται στίς σκέψεις καί προτεραιότητές μας. Δόξα καί τιμή σ’αυτούς πού θέλησαν νά είναι ουρά μεταναστών. Εδώ πολύ όμορφα κολλάει ένας στίχος (τής Αρλέττας θαρρώ) : «Μακάριοι οί πτωχοί τώ πνεύματι, ότι αυτών έστιν η βασιλεία τών ουρανών» καί ένας άλλος (τών Goin' Through, φρονώ): «Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, ότι αυτοί υιοί Θεού κληθήσονται».
Θυμίζει, η όλη φάση αυτή, κάποιες μεταμεσονύκτιες προβολές σέ σινεμάδες (μέ μονολεκτικές ονομασίες) στά Καμίνια, μέ εικόνες κάποιου (κορεσμένου) ζεύγους πού τήν βγάζει στό χώλ. Ο κοιλαράς σύζυγος νά φωτογραφίζη τήν σύζυγό του καθώς κάποιος πακιστανός π.χ. «τής καθαρίζη τά δίοπτρα»...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα