τσεκά, γκεστάπο, ἕνα σιγάρο δρόμος.

ῥὲ σύ, ἤμανε τὴν προηγουμένην ἑβδομάδα σὲ μιὰν παρουσίαση βιβλίου, τοῦ Τσβάϊχ «μιὰ συνείδηση ἐνάντια στὴν βία» καὶ πάνω στὴν κουβέντα εἰπώθηκε ὅτι δὲν ἐσπάσθη ἡ παρθενία τῆς ἑλληνικῶς μεταφράσεως τοῦ βιβλίου τούτου σήμερις· ὄχι! Εἶχε γίνει ἔκδοσις πάλε τὸ 1950 ὑπὸ τοῦ Γκοβόστου - οἶκος μὲ ἀριστερὸν προσανατολισμόν.

Σὲ μιὰν φάση, ἐκεῖ εἰς τὴν πλοκήν, ὁ συγγραφεὺς κάνει λόγο γιὰ «Τσεκά».

Καὶ ὁ γαμημένος ὁ νεοέλλην μεταφραστής τὸ τσεκὰ τὸ ἔκανε γκεστάπο!

Τὸ πιστεύεις; Ἐγὼ ὄχι. Ἐλπίζω νὰ εἶναι ψέμμα. Ἀπίστευτον ἔεε;

Δευτερευούσης σημασίας τὸ ὅτι ἐπετάχθη τότες μιὰ κουμούνα καὶ ἄρχισε νὰ σχολιάζῃ κἄτι περὶ συμβολισμοῦ, περὶ τὸ ἕνα καὶ τἄλλο, νὰ ἐξωραΐσῃ δῆλα δη κἄτι τόοοοσο πούστικον.

ἀπιστέφταμπλ λέγω!