ἀπορία

Δὲν καταλαβαίνω τὶς τάσεις τῆς ἄρρωστης ἐποχῆς μας·τελικά, τὸ κάμελ τόε ἂν διακρίνεται, συνιστᾷ καταπίεση τῆς γυναῖκας (καὶ μὲ τὰ πολλά, μήπως τὸ πὸστ αὐτό, τὴν βιάζει;) ἢ τὸ ἀντίθετο τέλος πάντων, μὴν καὶ εἶναι ἀπελευθέρωσις καὶ κἄποτε καίγαμε τοὺς βυζοκρατῆρες μας, τώρα ἀνοίγουμε τὰ πόδια σὰν τὸν ἐκ παλαιᾶς Κοκκινιᾶς Βρασίδα τὸν φορτηγατζὴ γιὰ νὰ τιμοῦμε τὴν μνήμη τῆς μανδὰμ ποὺ γοητεύθηκε ἀπὸ τὸν γόητα μὲ φυγόκεντρα μάτια;!