Λευιτικὸ
Κάποια ἐστιατόρια σὲ κάνουν νὰ νομίζῃς ὅτι σοῦ κάνουν χάρη ποὺ τὰ ἐπέλεξες. Συμπεριφέρονται λὲς καὶ ἐσὺ θὰ πληρωθῇς κατὰ τὸ φεύγειν.
Διέπονται, τὰ ἀτομάκια, ἀπὸ ἄνεση μέχρι τὸν ἐρχομὸ γιὰ τὸ ἂς ποῦμε καλῶς ὀρίσατε, ὑφάκι κατὰ τὴν λῆψι παραγγελίας, ῥαθυμιλίκι κατὰ τὴν ἐτοιμασία, αὗρες κουτσαβακισμοῦ ἐπὶ τῆς τραπεζίῳ πινακιοπαράθεσης.
Γι’αὐτὸ κι ἐγὼ ἐκτὸς ἀπὸ τὸ νὰ μὴν ξαναπατήσω σόλα ἐκεῖ, ἀκτιβίζω πιότερο διὰ τῶν κάτωθι:
1) κατούρημα οὐχὶ στὶς λεκάνες τῶν ἀποχωρητηρίων των, ἀλλὰ παρακειμένως.
2) Ἀπαλλοτροίωσις πηρουνομάχαιρων, χαρτοπετσετῶν καὶ ἄλλων παγίων.
3) Ποῦρ μπουὰρ – ποῦρ μπουάρ; Πιὲς τὸ σάλιο σου, οὖρτ!
αναρτήθηκε από το χρήστη vangelakas στις
2:40 μ.μ.
9 σχόλια:
αυτοπεριορίζεσαι απαράδεχτα στην ακτιβιστική σου δράση, ας πούμε, κατούρημα μέσα στο νιπτήρα είναι πιο αποτελεσματικό.
τό ἔχω κάνει... :-$
κι εγώ, σε YMCA στο λονδίνο, έβλεπα ένα ντοκυμαντέρ για τον όζζυ και τον όλιβερ ρηντ, ήμανε και πιωμένος και ενεπνεύσθην - περασμένες καφρίλες, τηλεκατευθυνόμενη μεταφοιτητική οργή.
τη σκηνή στο φάιτ κλαμπ που ο μπραντ κατουράει μέσα στη σούπα τη θυμάσαι; Εμένα με έχει στοιχειώσει κι έχω μια φοβία ότι αν παραπονεθώ πάρα πολύ σε εστιατόριο..
Καθόλου καφρίλες ὅταν κάποιες συνθῆκες τὸ πρέπουν, τί νὰ λέμε!
Ἄσε, ξεχνιέται τέτοιο ἔργο; Εἰδικὰ τὸ βράδυ τῆς μπούκας στὸ ἰνστιτοῦτο ἀδυνατίσεως, μὲ τὴν λιπαναρρόφηση!
Καὶ ἐννοεῖται ὅτι ποτὲ δὲν παίζει φάση νὰ διαμαρτυρηθῶ γιὰ κάποιο πιάτο, νὰ ζητήσω δηλαδὴ πᾶρτε το πίσω καὶ ψῆστε το πάλι καλύτερα! Ἐγὼ ἔχω στοιχειωθῇ ἀπὸ κάτι ἄλλο, προφανῶς ἀστικὸ μῦθο: παῖζαν μαλακία οἱ τῆς πίτσας χὰτ στὶς ἐκβολὲς τῆς Ἀμφιθέας, στὴν παραλιακή. Ἄσε λέμεεεε!
χαχαχαχαχα
αν και διαβλέπω διαστρέβλωσιν κατά το δοκούν εκάστην φοράν που θα γουστάρετε τα μαχαιροπήρουνα.
:)
δ
τί ἐννοεῖς ἐσύ;
εννοώ πως μπορεί και να μην είναι και γιά κατούρημα όσοι σε ενοχλούν ακριβώς.Σου καταλογίζω ιδιοτέλεια χαρά μου.
:)))))
δ
Καλὰ ἐσὺ πολλὰ μοὺ καταλογίζεις................
:))
δ
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα